SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
sich
aufhellen
[vom Wetter: heller werden]
(sik)
ophellen
Konjugation
×
Konjugation von hellen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
hellen; hell, hellt
ik
hell
hell
(hellde, helle)
hellt
du
hellst
hellst
(helldest, hellest)
he/se/dat
hellt
hell
(hellde, helle)
wi/ji/Se/se
hellt
(hellen)
hellen
(hellden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
aufhellen
[vom Wetter: heller werden]
(sik)
uphellen
Konjugation
×
Konjugation von hellen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
hellen; hell, hellt
ik
hell
hell
(hellde, helle)
hellt
du
hellst
hellst
(helldest, hellest)
he/se/dat
hellt
hell
(hellde, helle)
wi/ji/Se/se
hellt
(hellen)
hellen
(hellden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
aufhellen
[sich klären]
(sik)
opkloren
Konjugation
×
Konjugation von kloren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kloren; kloor, kloort
ik
kloor
kloor
(kloorde)
kloort
du
kloorst
kloorst
(kloordest)
he/se/dat
kloort
kloor
(kloorde)
wi/ji/Se/se
kloort
(kloren)
kloren
(kloorden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
aufhellen
[sich klären]
(sik)
upkloren
Konjugation
×
Konjugation von kloren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kloren; kloor, kloort
ik
kloor
kloor
(kloorde)
kloort
du
kloorst
kloorst
(kloordest)
he/se/dat
kloort
kloor
(kloorde)
wi/ji/Se/se
kloort
(kloren)
kloren
(kloorden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
aufhellen
[etw heller machen]
wat
ophellen
Konjugation
×
Konjugation von hellen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
hellen; hell, hellt
ik
hell
hell
(hellde, helle)
hellt
du
hellst
hellst
(helldest, hellest)
he/se/dat
hellt
hell
(hellde, helle)
wi/ji/Se/se
hellt
(hellen)
hellen
(hellden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
aufhellen
[etw heller machen]
wat
uphellen
Konjugation
×
Konjugation von hellen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
hellen; hell, hellt
ik
hell
hell
(hellde, helle)
hellt
du
hellst
hellst
(helldest, hellest)
he/se/dat
hellt
hell
(hellde, helle)
wi/ji/Se/se
hellt
(hellen)
hellen
(hellden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
aufhellen
[etw heller machen]
wat
heller
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang