SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Substantive
Aufbruch
[Start/Fortgang]
Wegfohren
n
Verben
davonfahren
wegfohren
Konjugation
×
Konjugation von fohren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fohren; fohr, fohrt
ik
fohr
fohr
(fohrde)
fohrt
du
fohrst
fohrst
(fohrdest)
he/se/dat
fohrt
fohr
(fohrde)
wi/ji/Se/se
fohrt
(fohren)
fohren
(fohrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
entfernen
wegfohren
Konjugation
×
Konjugation von fohren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fohren; fohr, fohrt
ik
fohr
fohr
(fohrde)
fohrt
du
fohrst
fohrst
(fohrdest)
he/se/dat
fohrt
fohr
(fohrde)
wi/ji/Se/se
fohrt
(fohren)
fohren
(fohrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
fortfahren
[wegfahren]
wegfohren
Konjugation
×
Konjugation von fohren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fohren; fohr, fohrt
ik
fohr
fohr
(fohrde)
fohrt
du
fohrst
fohrst
(fohrdest)
he/se/dat
fohrt
fohr
(fohrde)
wi/ji/Se/se
fohrt
(fohren)
fohren
(fohrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
wegfahren
wegfohren
Konjugation
×
Konjugation von fohren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fohren; fohr, fohrt
ik
fohr
fohr
(fohrde)
fohrt
du
fohrst
fohrst
(fohrdest)
he/se/dat
fohrt
fohr
(fohrde)
wi/ji/Se/se
fohrt
(fohren)
fohren
(fohrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
wegstreben
[sich energisch irg.wohin bewegen]
wegfohren
Konjugation
×
Konjugation von fohren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fohren; fohr, fohrt
ik
fohr
fohr
(fohrde)
fohrt
du
fohrst
fohrst
(fohrdest)
he/se/dat
fohrt
fohr
(fohrde)
wi/ji/Se/se
fohrt
(fohren)
fohren
(fohrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
entweichen
[unbemerkt entfliehen]
still
wegfohren
Konjugation
×
Konjugation von fohren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fohren; fohr, fohrt
ik
fohr
fohr
(fohrde)
fohrt
du
fohrst
fohrst
(fohrdest)
he/se/dat
fohrt
fohr
(fohrde)
wi/ji/Se/se
fohrt
(fohren)
fohren
(fohrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw/jmdn
wegbefördern
wat/een
wegfohren
Konjugation
×
Konjugation von fohren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fohren; fohr, fohrt
ik
fohr
fohr
(fohrde)
fohrt
du
fohrst
fohrst
(fohrdest)
he/se/dat
fohrt
fohr
(fohrde)
wi/ji/Se/se
fohrt
(fohren)
fohren
(fohrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw/jmdn
wegfahren
wat/een
wegfohren
Konjugation
×
Konjugation von fohren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fohren; fohr, fohrt
ik
fohr
fohr
(fohrde)
fohrt
du
fohrst
fohrst
(fohrdest)
he/se/dat
fohrt
fohr
(fohrde)
wi/ji/Se/se
fohrt
(fohren)
fohren
(fohrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw/jmdn
wegtransportieren
wat/een
wegfohren
Konjugation
×
Konjugation von fohren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fohren; fohr, fohrt
ik
fohr
fohr
(fohrde)
fohrt
du
fohrst
fohrst
(fohrdest)
he/se/dat
fohrt
fohr
(fohrde)
wi/ji/Se/se
fohrt
(fohren)
fohren
(fohrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
abfahren
[etw mit einem Fahrzeug abtransportieren]
wat
wegfohren
Konjugation
×
Konjugation von fohren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fohren; fohr, fohrt
ik
fohr
fohr
(fohrde)
fohrt
du
fohrst
fohrst
(fohrdest)
he/se/dat
fohrt
fohr
(fohrde)
wi/ji/Se/se
fohrt
(fohren)
fohren
(fohrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang