SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
sich in/bei etw
irren
[bei etw kuckend einen Fehler machen]
sik in/bi wat
verkieken
Konjugation
×
Konjugation von kieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kieken; kiek, kiekt
ik
kiek
keek
keken
du
kickst/kiekst
keekst
he/se/dat
kickt/kiekt
keek
wi/ji/Se/se
kiekt
(kieken)
keken
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn falsch
einschätzen
sik in een
verkieken
Konjugation
×
Konjugation von kieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kieken; kiek, kiekt
ik
kiek
keek
keken
du
kickst/kiekst
keekst
he/se/dat
kickt/kiekt
keek
wi/ji/Se/se
kiekt
(kieken)
keken
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn falsch
einschätzen
sik in een
verkieken
Konjugation
×
Konjugation von kieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kieken; kiek, kiekt
ik
kiek
keek
keken
du
kickst/kiekst
keekst
he/se/dat
kickt/kiekt
keek
wi/ji/Se/se
kiekt
(kieken)
keken
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich in jmdn
vergaffen
[sich in jmdn verlieben]
sik in een
verkieken
Konjugation
×
Konjugation von kieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kieken; kiek, kiekt
ik
kiek
keek
keken
du
kickst/kiekst
keekst
he/se/dat
kickt/kiekt
keek
wi/ji/Se/se
kiekt
(kieken)
keken
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich in jmdn
verlieben
sik in een
verkieken
Konjugation
×
Konjugation von kieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kieken; kiek, kiekt
ik
kiek
keek
keken
du
kickst/kiekst
keekst
he/se/dat
kickt/kiekt
keek
wi/ji/Se/se
kiekt
(kieken)
keken
(in Klammern regionale Nebenformen)
irregehen
[beim Kucken einen Fehler machen]
sik
verkieken
Konjugation
×
Konjugation von kieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kieken; kiek, kiekt
ik
kiek
keek
keken
du
kickst/kiekst
keekst
he/se/dat
kickt/kiekt
keek
wi/ji/Se/se
kiekt
(kieken)
keken
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
irren
[beim Kucken einen Fehler machen]
sik
verkieken
Konjugation
×
Konjugation von kieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kieken; kiek, kiekt
ik
kiek
keek
keken
du
kickst/kiekst
keekst
he/se/dat
kickt/kiekt
keek
wi/ji/Se/se
kiekt
(kieken)
keken
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
vergucken
[in allen hd Bed]
sik
verkieken
Konjugation
×
Konjugation von kieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kieken; kiek, kiekt
ik
kiek
keek
keken
du
kickst/kiekst
keekst
he/se/dat
kickt/kiekt
keek
wi/ji/Se/se
kiekt
(kieken)
keken
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
verkucken
[in allen hd Bed]
sik
verkieken
Konjugation
×
Konjugation von kieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kieken; kiek, kiekt
ik
kiek
keek
keken
du
kickst/kiekst
keekst
he/se/dat
kickt/kiekt
keek
wi/ji/Se/se
kiekt
(kieken)
keken
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
versehen
[sich verkucken, sich beim Hinsehen irren]
sik
verkieken
Konjugation
×
Konjugation von kieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kieken; kiek, kiekt
ik
kiek
keek
keken
du
kickst/kiekst
keekst
he/se/dat
kickt/kiekt
keek
wi/ji/Se/se
kiekt
(kieken)
keken
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
vertun
[sich verkucken, einen Fehler machen]
sik
verkieken
Konjugation
×
Konjugation von kieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kieken; kiek, kiekt
ik
kiek
keek
keken
du
kickst/kiekst
keekst
he/se/dat
kickt/kiekt
keek
wi/ji/Se/se
kiekt
(kieken)
keken
(in Klammern regionale Nebenformen)
weitere Treffer anzeigen
weitere Treffer
Verben
anzeigen
herüberblicken
röverkieken
Konjugation
×
Konjugation von kieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kieken; kiek, kiekt
ik
kiek
keek
keken
du
kickst/kiekst
keekst
he/se/dat
kickt/kiekt
keek
wi/ji/Se/se
kiekt
(kieken)
keken
(in Klammern regionale Nebenformen)
herüberschauen
röverkieken
Konjugation
×
Konjugation von kieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kieken; kiek, kiekt
ik
kiek
keek
keken
du
kickst/kiekst
keekst
he/se/dat
kickt/kiekt
keek
wi/ji/Se/se
kiekt
(kieken)
keken
(in Klammern regionale Nebenformen)
herübersehen
röverkieken
Konjugation
×
Konjugation von kieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kieken; kiek, kiekt
ik
kiek
keek
keken
du
kickst/kiekst
keekst
he/se/dat
kickt/kiekt
keek
wi/ji/Se/se
kiekt
(kieken)
keken
(in Klammern regionale Nebenformen)
hinüberblicken
röverkieken
Konjugation
×
Konjugation von kieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kieken; kiek, kiekt
ik
kiek
keek
keken
du
kickst/kiekst
keekst
he/se/dat
kickt/kiekt
keek
wi/ji/Se/se
kiekt
(kieken)
keken
(in Klammern regionale Nebenformen)
hinüberschauen
röverkieken
Konjugation
×
Konjugation von kieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kieken; kiek, kiekt
ik
kiek
keek
keken
du
kickst/kiekst
keekst
he/se/dat
kickt/kiekt
keek
wi/ji/Se/se
kiekt
(kieken)
keken
(in Klammern regionale Nebenformen)
zu etw/jmdm
herüberblicken
na wat/een
röverkieken
Konjugation
×
Konjugation von kieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kieken; kiek, kiekt
ik
kiek
keek
keken
du
kickst/kiekst
keekst
he/se/dat
kickt/kiekt
keek
wi/ji/Se/se
kiekt
(kieken)
keken
(in Klammern regionale Nebenformen)
zu etw/jmdm
hinüberblicken
na wat/een
röverkieken
Konjugation
×
Konjugation von kieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kieken; kiek, kiekt
ik
kiek
keek
keken
du
kickst/kiekst
keekst
he/se/dat
kickt/kiekt
keek
wi/ji/Se/se
kiekt
(kieken)
keken
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich etw
ü
bersehen
[etw allzu oft sehen]
sik wat
ö
verkieken
Konjugation
×
Konjugation von kieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kieken; kiek, kiekt
ik
kiek
keek
keken
du
kickst/kiekst
keekst
he/se/dat
kickt/kiekt
keek
wi/ji/Se/se
kiekt
(kieken)
keken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
überblicken
[Inhalt erfassen/verstehen]
wat
överkieken
Konjugation
×
Konjugation von kieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kieken; kiek, kiekt
ik
kiek
keek
keken
du
kickst/kiekst
keekst
he/se/dat
kickt/kiekt
keek
wi/ji/Se/se
kiekt
(kieken)
keken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
übers
e
hen
[etw ungehindert sehen]
wat
överk
ie
ken
Konjugation
×
Konjugation von kieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kieken; kiek, kiekt
ik
kiek
keek
keken
du
kickst/kiekst
keekst
he/se/dat
kickt/kiekt
keek
wi/ji/Se/se
kiekt
(kieken)
keken
(in Klammern regionale Nebenformen)
Adjektive und Adverbien
anzeigen
unübersichtlich
nich to
överkieken
überschaubar
[gut zu überblicken]
to
överkieken
übersichtlich
[gut zu überblicken]
to
överkieken
zum Seitenanfang