Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
scheten; scheet, scheet | ik | scheet | schoot/schööt | schaten |
du | schüttst | schootst/schöötst | ||
he/se/dat | schütt | schoot/schööt | ||
wi/ji/Se/se | scheet (scheten) | schoten/schöten |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
scheten; scheet, scheet | ik | scheet | schoot/schööt | schaten |
du | schüttst | schootst/schöötst | ||
he/se/dat | schütt | schoot/schööt | ||
wi/ji/Se/se | scheet (scheten) | schoten/schöten |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
scheten; scheet, scheet | ik | scheet | schoot/schööt | schaten |
du | schüttst | schootst/schöötst | ||
he/se/dat | schütt | schoot/schööt | ||
wi/ji/Se/se | scheet (scheten) | schoten/schöten |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
scheten; scheet, scheet | ik | scheet | schoot/schööt | schaten |
du | schüttst | schootst/schöötst | ||
he/se/dat | schütt | schoot/schööt | ||
wi/ji/Se/se | scheet (scheten) | schoten/schöten |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
scheten; scheet, scheet | ik | scheet | schoot/schööt | schaten |
du | schüttst | schootst/schöötst | ||
he/se/dat | schütt | schoot/schööt | ||
wi/ji/Se/se | scheet (scheten) | schoten/schöten |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
scheten; scheet, scheet | ik | scheet | schoot/schööt | schaten |
du | schüttst | schootst/schöötst | ||
he/se/dat | schütt | schoot/schööt | ||
wi/ji/Se/se | scheet (scheten) | schoten/schöten |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
scheten; scheet, scheet | ik | scheet | schoot/schööt | schaten |
du | schüttst | schootst/schöötst | ||
he/se/dat | schütt | schoot/schööt | ||
wi/ji/Se/se | scheet (scheten) | schoten/schöten |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
scheten; scheet, scheet | ik | scheet | schoot/schööt | schaten |
du | schüttst | schootst/schöötst | ||
he/se/dat | schütt | schoot/schööt | ||
wi/ji/Se/se | scheet (scheten) | schoten/schöten |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
scheten; scheet, scheet | ik | scheet | schoot/schööt | schaten |
du | schüttst | schootst/schöötst | ||
he/se/dat | schütt | schoot/schööt | ||
wi/ji/Se/se | scheet (scheten) | schoten/schöten |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
scheten; scheet, scheet | ik | scheet | schoot/schööt | schaten |
du | schüttst | schootst/schöötst | ||
he/se/dat | schütt | schoot/schööt | ||
wi/ji/Se/se | scheet (scheten) | schoten/schöten |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
scheten; scheet, scheet | ik | scheet | schoot/schööt | schaten |
du | schüttst | schootst/schöötst | ||
he/se/dat | schütt | schoot/schööt | ||
wi/ji/Se/se | scheet (scheten) | schoten/schöten |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
scheten; scheet, scheet | ik | scheet | schoot/schööt | schaten |
du | schüttst | schootst/schöötst | ||
he/se/dat | schütt | schoot/schööt | ||
wi/ji/Se/se | scheet (scheten) | schoten/schöten |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
scheten; scheet, scheet | ik | scheet | schoot/schööt | schaten |
du | schüttst | schootst/schöötst | ||
he/se/dat | schütt | schoot/schööt | ||
wi/ji/Se/se | scheet (scheten) | schoten/schöten |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
scheten; scheet, scheet | ik | scheet | schoot/schööt | schaten |
du | schüttst | schootst/schöötst | ||
he/se/dat | schütt | schoot/schööt | ||
wi/ji/Se/se | scheet (scheten) | schoten/schöten |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
scheten; scheet, scheet | ik | scheet | schoot/schööt | schaten |
du | schüttst | schootst/schöötst | ||
he/se/dat | schütt | schoot/schööt | ||
wi/ji/Se/se | scheet (scheten) | schoten/schöten |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
scheten; scheet, scheet | ik | scheet | schoot/schööt | schaten |
du | schüttst | schootst/schöötst | ||
he/se/dat | schütt | schoot/schööt | ||
wi/ji/Se/se | scheet (scheten) | schoten/schöten |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
scheten; scheet, scheet | ik | scheet | schoot/schööt | schaten |
du | schüttst | schootst/schöötst | ||
he/se/dat | schütt | schoot/schööt | ||
wi/ji/Se/se | scheet (scheten) | schoten/schöten |