Netzwörterbuch (SASS Plattdeutsch)

Hochdeutsch

Plattdeutsch

direkte Treffer

Verben

reflektieren [zurückstrahlen]

reflekteren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
reflekteren; reflekteer, reflekteert	ik	reflekteer	reflekteer (reflekteerde)	reflekteert
	du	reflekteerst	reflekteerst (reflekteerdest)
	he/se/dat	reflekteert	reflekteer (reflekteerde)
	wi/ji/Se/se	reflekteert (reflekteren)	reflekteren (reflekteerden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

zurückstrahlen

reflekteren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
reflekteren; reflekteer, reflekteert	ik	reflekteer	reflekteer (reflekteerde)	reflekteert
	du	reflekteerst	reflekteerst (reflekteerdest)
	he/se/dat	reflekteert	reflekteer (reflekteerde)
	wi/ji/Se/se	reflekteert (reflekteren)	reflekteren (reflekteerden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

etw reflektieren [etw zurückstrahlen]

wat reflekteren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
reflekteren; reflekteer, reflekteert	ik	reflekteer	reflekteer (reflekteerde)	reflekteert
	du	reflekteerst	reflekteerst (reflekteerdest)
	he/se/dat	reflekteert	reflekteer (reflekteerde)
	wi/ji/Se/se	reflekteert (reflekteren)	reflekteren (reflekteerden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

etw zurückwerfen [Strahlen: reflektieren]

wat reflekteren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
reflekteren; reflekteer, reflekteert	ik	reflekteer	reflekteer (reflekteerde)	reflekteert
	du	reflekteerst	reflekteerst (reflekteerdest)
	he/se/dat	reflekteert	reflekteer (reflekteerde)
	wi/ji/Se/se	reflekteert (reflekteren)	reflekteren (reflekteerden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

zum Seitenanfang