Netzwörterbuch (SASS Plattdeutsch)

Hochdeutsch

Plattdeutsch

direkte Treffer

Substantive

Polier

Poleer m, Pl.: Poleren

Verben

etw glatt polieren

wat glatt poleren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
poleren; poleer, poleert	ik	poleer	poleer (poleerde)	poleert
	du	poleerst	poleerst (poleerdest)
	he/se/dat	poleert	poleer (poleerde)
	wi/ji/Se/se	poleert (poleren)	poleren (poleerden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

etw polieren

wat poleren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
poleren; poleer, poleert	ik	poleer	poleer (poleerde)	poleert
	du	poleerst	poleerst (poleerdest)
	he/se/dat	poleert	poleer (poleerde)
	wi/ji/Se/se	poleert (poleren)	poleren (poleerden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

etw wienern

wat poleren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
poleren; poleer, poleert	ik	poleer	poleer (poleerde)	poleert
	du	poleerst	poleerst (poleerdest)
	he/se/dat	poleert	poleer (poleerde)
	wi/ji/Se/se	poleert (poleren)	poleren (poleerden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

weitere Treffer anzeigen

weitere Treffer

Substantiveanzeigen

Verbenanzeigen

zum Seitenanfang