SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
jmdm etw
aufbinden
[jmdn belügen]
een wat
opbinnen
Konjugation
×
Konjugation von binnen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
binnen; binn, binnt
ik
binn
bunn/bünn
bunnen
du
binnst
bunnst/bünnst
he/se/dat
binnt
bunn/bünn
wi/ji/Se/se
binnt
(binnen)
bunnen/bünnen
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdm etw
weismachen
een wat
opbinnen
Konjugation
×
Konjugation von binnen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
binnen; binn, binnt
ik
binn
bunn/bünn
bunnen
du
binnst
bunnst/bünnst
he/se/dat
binnt
bunn/bünn
wi/ji/Se/se
binnt
(binnen)
bunnen/bünnen
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
aufbinden
[Zusammengebundenes lösen]
wat
opbinnen
Konjugation
×
Konjugation von binnen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
binnen; binn, binnt
ik
binn
bunn/bünn
bunnen
du
binnst
bunnst/bünnst
he/se/dat
binnt
bunn/bünn
wi/ji/Se/se
binnt
(binnen)
bunnen/bünnen
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
auflösen
[Gebundenes]
wat
opbinnen
Konjugation
×
Konjugation von binnen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
binnen; binn, binnt
ik
binn
bunn/bünn
bunnen
du
binnst
bunnst/bünnst
he/se/dat
binnt
bunn/bünn
wi/ji/Se/se
binnt
(binnen)
bunnen/bünnen
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
zusammenbinden
wat
opbinnen
Konjugation
×
Konjugation von binnen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
binnen; binn, binnt
ik
binn
bunn/bünn
bunnen
du
binnst
bunnst/bünnst
he/se/dat
binnt
bunn/bünn
wi/ji/Se/se
binnt
(binnen)
bunnen/bünnen
(in Klammern regionale Nebenformen)
weitere Treffer anzeigen
weitere Treffer
Verben
anzeigen
etw
abbinden
[etw zu einem Bund binden]
wat
tohoopbinnen
Konjugation
×
Konjugation von binnen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
binnen; binn, binnt
ik
binn
bunn/bünn
bunnen
du
binnst
bunnst/bünnst
he/se/dat
binnt
bunn/bünn
wi/ji/Se/se
binnt
(binnen)
bunnen/bünnen
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
zusammenbinden
wat
tohoopbinnen
Konjugation
×
Konjugation von binnen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
binnen; binn, binnt
ik
binn
bunn/bünn
bunnen
du
binnst
bunnst/bünnst
he/se/dat
binnt
bunn/bünn
wi/ji/Se/se
binnt
(binnen)
bunnen/bünnen
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang