SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
mitreden
mitsnacken
Konjugation
×
Konjugation von snacken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
snacken; snack, snackt
ik
snack
snack
(snackde, snackede)
snackt
du
snackst
snackst
(snackdest, snackedest)
he/se/dat
snackt
snack
(snackde, snackede)
wi/ji/Se/se
snackt
(snacken)
snacken
(snackden, snackeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
breitschlagen
[zum Mitkommen]
een
mitsnacken
Konjugation
×
Konjugation von snacken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
snacken; snack, snackt
ik
snack
snack
(snackde, snackede)
snackt
du
snackst
snackst
(snackdest, snackedest)
he/se/dat
snackt
snack
(snackde, snackede)
wi/ji/Se/se
snackt
(snacken)
snacken
(snackden, snackeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
entführen
[ein Kind, das freiwillig mitgeht]
een
mitsnacken
Konjugation
×
Konjugation von snacken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
snacken; snack, snackt
ik
snack
snack
(snackde, snackede)
snackt
du
snackst
snackst
(snackdest, snackedest)
he/se/dat
snackt
snack
(snackde, snackede)
wi/ji/Se/se
snackt
(snacken)
snacken
(snackden, snackeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
überreden
[zum Mitkommen]
een
mitsnacken
Konjugation
×
Konjugation von snacken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
snacken; snack, snackt
ik
snack
snack
(snackde, snackede)
snackt
du
snackst
snackst
(snackdest, snackedest)
he/se/dat
snackt
snack
(snackde, snackede)
wi/ji/Se/se
snackt
(snacken)
snacken
(snackden, snackeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verführen
een
mitsnacken
Konjugation
×
Konjugation von snacken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
snacken; snack, snackt
ik
snack
snack
(snackde, snackede)
snackt
du
snackst
snackst
(snackdest, snackedest)
he/se/dat
snackt
snack
(snackde, snackede)
wi/ji/Se/se
snackt
(snacken)
snacken
(snackden, snackeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verleiten
een
mitsnacken
Konjugation
×
Konjugation von snacken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
snacken; snack, snackt
ik
snack
snack
(snackde, snackede)
snackt
du
snackst
snackst
(snackdest, snackedest)
he/se/dat
snackt
snack
(snackde, snackede)
wi/ji/Se/se
snackt
(snacken)
snacken
(snackden, snackeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verlocken
een
mitsnacken
Konjugation
×
Konjugation von snacken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
snacken; snack, snackt
ik
snack
snack
(snackde, snackede)
snackt
du
snackst
snackst
(snackdest, snackedest)
he/se/dat
snackt
snack
(snackde, snackede)
wi/ji/Se/se
snackt
(snacken)
snacken
(snackden, snackeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang