SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
gackern
kakeln
Konjugation
×
Konjugation von kakeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kakeln; kakel, kakelt
ik
kakel
kakel
(kakelde)
kakelt
du
kakelst
kakelst
(kakeldest)
he/se/dat
kakelt
kakel
(kakelde)
wi/ji/Se/se
kakelt
(kakeln)
kakeln
(kakelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
kakeln
[in allen hd Bed]
kakeln
Konjugation
×
Konjugation von kakeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kakeln; kakel, kakelt
ik
kakel
kakel
(kakelde)
kakelt
du
kakelst
kakelst
(kakeldest)
he/se/dat
kakelt
kakel
(kakelde)
wi/ji/Se/se
kakelt
(kakeln)
kakeln
(kakelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
lachen
[albern lachen]
kakeln
Konjugation
×
Konjugation von kakeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kakeln; kakel, kakelt
ik
kakel
kakel
(kakelde)
kakelt
du
kakelst
kakelst
(kakeldest)
he/se/dat
kakelt
kakel
(kakelde)
wi/ji/Se/se
kakelt
(kakeln)
kakeln
(kakelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
quasseln
[wortreich reden]
kakeln
Konjugation
×
Konjugation von kakeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kakeln; kakel, kakelt
ik
kakel
kakel
(kakelde)
kakelt
du
kakelst
kakelst
(kakeldest)
he/se/dat
kakelt
kakel
(kakelde)
wi/ji/Se/se
kakelt
(kakeln)
kakeln
(kakelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
wortreich
reden
kakeln
Konjugation
×
Konjugation von kakeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kakeln; kakel, kakelt
ik
kakel
kakel
(kakelde)
kakelt
du
kakelst
kakelst
(kakeldest)
he/se/dat
kakelt
kakel
(kakelde)
wi/ji/Se/se
kakelt
(kakeln)
kakeln
(kakelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
schnattern
[schwatzen]
kakeln
Konjugation
×
Konjugation von kakeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kakeln; kakel, kakelt
ik
kakel
kakel
(kakelde)
kakelt
du
kakelst
kakelst
(kakeldest)
he/se/dat
kakelt
kakel
(kakelde)
wi/ji/Se/se
kakelt
(kakeln)
kakeln
(kakelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
schwadronieren
[wortreich reden]
kakeln
Konjugation
×
Konjugation von kakeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kakeln; kakel, kakelt
ik
kakel
kakel
(kakelde)
kakelt
du
kakelst
kakelst
(kakeldest)
he/se/dat
kakelt
kakel
(kakelde)
wi/ji/Se/se
kakelt
(kakeln)
kakeln
(kakelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
schwätzen
[wortreich reden]
kakeln
Konjugation
×
Konjugation von kakeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kakeln; kakel, kakelt
ik
kakel
kakel
(kakelde)
kakelt
du
kakelst
kakelst
(kakeldest)
he/se/dat
kakelt
kakel
(kakelde)
wi/ji/Se/se
kakelt
(kakeln)
kakeln
(kakelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
schwatzen
[gemütlich plaudern + wortreich reden]
kakeln
Konjugation
×
Konjugation von kakeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kakeln; kakel, kakelt
ik
kakel
kakel
(kakelde)
kakelt
du
kakelst
kakelst
(kakeldest)
he/se/dat
kakelt
kakel
(kakelde)
wi/ji/Se/se
kakelt
(kakeln)
kakeln
(kakelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
weitere Treffer anzeigen
weitere Treffer
Verben
anzeigen
drauflosschwatzen
dorop/dorup
loskakeln
Konjugation
×
Konjugation von kakeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kakeln; kakel, kakelt
ik
kakel
kakel
(kakelde)
kakelt
du
kakelst
kakelst
(kakeldest)
he/se/dat
kakelt
kakel
(kakelde)
wi/ji/Se/se
kakelt
(kakeln)
kakeln
(kakelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
besprechen
[etw diskutieren]
wat
bekakeln
(salopp)
Konjugation
×
Konjugation von kakeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kakeln; kakel, kakelt
ik
kakel
kakel
(kakelde)
kakelt
du
kakelst
kakelst
(kakeldest)
he/se/dat
kakelt
kakel
(kakelde)
wi/ji/Se/se
kakelt
(kakeln)
kakeln
(kakelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
beschwatzen
wat
bekakeln
Konjugation
×
Konjugation von kakeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kakeln; kakel, kakelt
ik
kakel
kakel
(kakelde)
kakelt
du
kakelst
kakelst
(kakeldest)
he/se/dat
kakelt
kakel
(kakelde)
wi/ji/Se/se
kakelt
(kakeln)
kakeln
(kakelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw/jmdn
durchhecheln
wat/een
dörchkakeln
Konjugation
×
Konjugation von kakeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kakeln; kakel, kakelt
ik
kakel
kakel
(kakelde)
kakelt
du
kakelst
kakelst
(kakeldest)
he/se/dat
kakelt
kakel
(kakelde)
wi/ji/Se/se
kakelt
(kakeln)
kakeln
(kakelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang