Netzwörterbuch (SASS Plattdeutsch)

Hochdeutsch

Plattdeutsch

direkte Treffer

Verben

jucken [vom Jucken befallen sein + ein Jucken verursachen]

jöken [ø:]

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
jöken; jöök, jöökt	ik	jöök	jöök (jöökde)	jöökt
	du	jöökst	jöökst (jöökdest)
	he/se/dat	jöökt	jöök (jöökde)
	wi/ji/Se/se	jöökt (jöken)	jöken (jöökden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

kribbeln [jucken]

jöken [ø:]

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
jöken; jöök, jöökt	ik	jöök	jöök (jöökde)	jöökt
	du	jöökst	jöökst (jöökdest)
	he/se/dat	jöökt	jöök (jöökde)
	wi/ji/Se/se	jöökt (jöken)	jöken (jöökden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

prickeln [kribbeln, kitzeln, jucken]

jöken [ø:]

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
jöken; jöök, jöökt	ik	jöök	jöök (jöökde)	jöökt
	du	jöökst	jöökst (jöökdest)
	he/se/dat	jöökt	jöök (jöökde)
	wi/ji/Se/se	jöökt (jöken)	jöken (jöökden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn jucken [jmdn als etw Erstrebenswertes reizen]

een jöken [ø:] (3. Person)

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
jöken; jöök, jöökt	ik	jöök	jöök (jöökde)	jöökt
	du	jöökst	jöökst (jöökdest)
	he/se/dat	jöökt	jöök (jöökde)
	wi/ji/Se/se	jöökt (jöken)	jöken (jöökden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn jucken [es juckt jmdn, etw Bestimmtes zu tun]

een jöken [ø:] (3. Person)

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
jöken; jöök, jöökt	ik	jöök	jöök (jöökde)	jöökt
	du	jöökst	jöökst (jöökdest)
	he/se/dat	jöökt	jöök (jöökde)
	wi/ji/Se/se	jöökt (jöken)	jöken (jöökden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

weitere Treffer anzeigen

zum Seitenanfang