SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
jmdm/sich etw
einbimsen
een/sik wat
inprenten
Konjugation
×
Konjugation von prenten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
prenten; prent, prent
ik
prent
prent
(prentde, prentede)
prent
du
prentst
(prentest)
prentst
(prentdest, prentedest)
he/se/dat
prent
(prentet)
prent
(prentde, prentede)
wi/ji/Se/se
prent
(prenten)
prenten
(prenteden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdm etw
eindrillen
[zivil]
een/sik wat
inprenten
Konjugation
×
Konjugation von prenten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
prenten; prent, prent
ik
prent
prent
(prentde, prentede)
prent
du
prentst
(prentest)
prentst
(prentdest, prentedest)
he/se/dat
prent
(prentet)
prent
(prentde, prentede)
wi/ji/Se/se
prent
(prenten)
prenten
(prenteden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdm etw
einexerzieren
een/sik wat
inprenten
Konjugation
×
Konjugation von prenten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
prenten; prent, prent
ik
prent
prent
(prentde, prentede)
prent
du
prentst
(prentest)
prentst
(prentdest, prentedest)
he/se/dat
prent
(prentet)
prent
(prentde, prentede)
wi/ji/Se/se
prent
(prenten)
prenten
(prenteden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdm etw
einimpfen
[einem Menschen]
een/sik wat
inprenten
Konjugation
×
Konjugation von prenten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
prenten; prent, prent
ik
prent
prent
(prentde, prentede)
prent
du
prentst
(prentest)
prentst
(prentdest, prentedest)
he/se/dat
prent
(prentet)
prent
(prentde, prentede)
wi/ji/Se/se
prent
(prenten)
prenten
(prenteden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdm/sich etw
einprägen
een/sik wat
inprenten
Konjugation
×
Konjugation von prenten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
prenten; prent, prent
ik
prent
prent
(prentde, prentede)
prent
du
prentst
(prentest)
prentst
(prentdest, prentedest)
he/se/dat
prent
(prentet)
prent
(prentde, prentede)
wi/ji/Se/se
prent
(prenten)
prenten
(prenteden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdm etw
einhämmern
een wat
inprenten
Konjugation
×
Konjugation von prenten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
prenten; prent, prent
ik
prent
prent
(prentde, prentede)
prent
du
prentst
(prentest)
prentst
(prentdest, prentedest)
he/se/dat
prent
(prentet)
prent
(prentde, prentede)
wi/ji/Se/se
prent
(prenten)
prenten
(prenteden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdm etw
einpauken
een wat
inprenten
Konjugation
×
Konjugation von prenten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
prenten; prent, prent
ik
prent
prent
(prentde, prentede)
prent
du
prentst
(prentest)
prentst
(prentdest, prentedest)
he/se/dat
prent
(prentet)
prent
(prentde, prentede)
wi/ji/Se/se
prent
(prenten)
prenten
(prenteden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdm etw
einpeitschen
een wat
inprenten
Konjugation
×
Konjugation von prenten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
prenten; prent, prent
ik
prent
prent
(prentde, prentede)
prent
du
prentst
(prentest)
prentst
(prentdest, prentedest)
he/se/dat
prent
(prentet)
prent
(prentde, prentede)
wi/ji/Se/se
prent
(prenten)
prenten
(prenteden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdm etw
einprügeln
een wat
inprenten
Konjugation
×
Konjugation von prenten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
prenten; prent, prent
ik
prent
prent
(prentde, prentede)
prent
du
prentst
(prentest)
prentst
(prentdest, prentedest)
he/se/dat
prent
(prentet)
prent
(prentde, prentede)
wi/ji/Se/se
prent
(prenten)
prenten
(prenteden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdm etw
einschärfen
een wat
inprenten
Konjugation
×
Konjugation von prenten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
prenten; prent, prent
ik
prent
prent
(prentde, prentede)
prent
du
prentst
(prentest)
prentst
(prentdest, prentedest)
he/se/dat
prent
(prentet)
prent
(prentde, prentede)
wi/ji/Se/se
prent
(prenten)
prenten
(prenteden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdm etw
eintrichtern
een wat
inprenten
Konjugation
×
Konjugation von prenten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
prenten; prent, prent
ik
prent
prent
(prentde, prentede)
prent
du
prentst
(prentest)
prentst
(prentdest, prentedest)
he/se/dat
prent
(prentet)
prent
(prentde, prentede)
wi/ji/Se/se
prent
(prenten)
prenten
(prenteden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
auf jmdn
einreden
op/up een
inprenten
Konjugation
×
Konjugation von prenten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
prenten; prent, prent
ik
prent
prent
(prentde, prentede)
prent
du
prentst
(prentest)
prentst
(prentdest, prentedest)
he/se/dat
prent
(prentet)
prent
(prentde, prentede)
wi/ji/Se/se
prent
(prenten)
prenten
(prenteden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
einlernen
sik wat
inprenten
Konjugation
×
Konjugation von prenten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
prenten; prent, prent
ik
prent
prent
(prentde, prentede)
prent
du
prentst
(prentest)
prentst
(prentdest, prentedest)
he/se/dat
prent
(prentet)
prent
(prentde, prentede)
wi/ji/Se/se
prent
(prenten)
prenten
(prenteden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang