SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
huschen
huschen
Konjugation
×
Konjugation von huschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
huschen; husch, huscht
ik
husch
husch
(huschde)
huscht
du
huscht
huscht
(huschdest)
he/se/dat
huscht
husch
(huschde)
wi/ji/Se/se
huscht
(huschen)
huschen
(huschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
laufen
[huschend]
huschen
Konjugation
×
Konjugation von huschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
huschen; husch, huscht
ik
husch
husch
(huschde)
huscht
du
huscht
huscht
(huschdest)
he/se/dat
huscht
husch
(huschde)
wi/ji/Se/se
huscht
(huschen)
huschen
(huschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
weitere Treffer anzeigen
weitere Treffer
Verben
anzeigen
forthuschen
afhuschen
Konjugation
×
Konjugation von huschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
huschen; husch, huscht
ik
husch
husch
(huschde)
huscht
du
huscht
huscht
(huschdest)
he/se/dat
huscht
husch
(huschde)
wi/ji/Se/se
huscht
(huschen)
huschen
(huschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
forthuschen
weghuschen
Konjugation
×
Konjugation von huschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
huschen; husch, huscht
ik
husch
husch
(huschde)
huscht
du
huscht
huscht
(huschdest)
he/se/dat
huscht
husch
(huschde)
wi/ji/Se/se
huscht
(huschen)
huschen
(huschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
weghuschen
afhuschen
Konjugation
×
Konjugation von huschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
huschen; husch, huscht
ik
husch
husch
(huschde)
huscht
du
huscht
huscht
(huschdest)
he/se/dat
huscht
husch
(huschde)
wi/ji/Se/se
huscht
(huschen)
huschen
(huschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
weghuschen
weghuschen
Konjugation
×
Konjugation von huschen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
huschen; husch, huscht
ik
husch
husch
(huschde)
huscht
du
huscht
huscht
(huschdest)
he/se/dat
huscht
husch
(huschde)
wi/ji/Se/se
huscht
(huschen)
huschen
(huschden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang