SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
donnern
[dumpf von fernem Gewitter]
grummeln
Konjugation
×
Konjugation von grummeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
grummeln; grummel, grummelt
ik
grummel
grummel
(grummelde)
grummelt
du
grummelst
grummelst
(grummeldest)
he/se/dat
grummelt
grummel
(grummelde)
wi/ji/Se/se
grummelt
(grummeln)
grummeln
(grummelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
grollen
[dumpf dröhnen]
grummeln
Konjugation
×
Konjugation von grummeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
grummeln; grummel, grummelt
ik
grummel
grummel
(grummelde)
grummelt
du
grummelst
grummelst
(grummeldest)
he/se/dat
grummelt
grummel
(grummelde)
wi/ji/Se/se
grummelt
(grummeln)
grummeln
(grummelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
grummeln
[ein rollendes, leise polterndes Geräusch machen]
grummeln
Konjugation
×
Konjugation von grummeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
grummeln; grummel, grummelt
ik
grummel
grummel
(grummelde)
grummelt
du
grummelst
grummelst
(grummeldest)
he/se/dat
grummelt
grummel
(grummelde)
wi/ji/Se/se
grummelt
(grummeln)
grummeln
(grummelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
knurren
[vom Magen]
grummeln
Konjugation
×
Konjugation von grummeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
grummeln; grummel, grummelt
ik
grummel
grummel
(grummelde)
grummelt
du
grummelst
grummelst
(grummeldest)
he/se/dat
grummelt
grummel
(grummelde)
wi/ji/Se/se
grummelt
(grummeln)
grummeln
(grummelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
poltern
[ein rollendes, leise polterndes Geräusch machen]
grummeln
Konjugation
×
Konjugation von grummeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
grummeln; grummel, grummelt
ik
grummel
grummel
(grummelde)
grummelt
du
grummelst
grummelst
(grummeldest)
he/se/dat
grummelt
grummel
(grummelde)
wi/ji/Se/se
grummelt
(grummeln)
grummeln
(grummelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
rollen
[vom Donner]
grummeln
Konjugation
×
Konjugation von grummeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
grummeln; grummel, grummelt
ik
grummel
grummel
(grummelde)
grummelt
du
grummelst
grummelst
(grummeldest)
he/se/dat
grummelt
grummel
(grummelde)
wi/ji/Se/se
grummelt
(grummeln)
grummeln
(grummelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
rumoren
[grummeln]
grummeln
Konjugation
×
Konjugation von grummeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
grummeln; grummel, grummelt
ik
grummel
grummel
(grummelde)
grummelt
du
grummelst
grummelst
(grummeldest)
he/se/dat
grummelt
grummel
(grummelde)
wi/ji/Se/se
grummelt
(grummeln)
grummeln
(grummelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
(etw)
brummeln
(wat)
grummeln
Konjugation
×
Konjugation von grummeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
grummeln; grummel, grummelt
ik
grummel
grummel
(grummelde)
grummelt
du
grummelst
grummelst
(grummeldest)
he/se/dat
grummelt
grummel
(grummelde)
wi/ji/Se/se
grummelt
(grummeln)
grummeln
(grummelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
grummeln
[murmeln, brummeln]
wat
grummeln
Konjugation
×
Konjugation von grummeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
grummeln; grummel, grummelt
ik
grummel
grummel
(grummelde)
grummelt
du
grummelst
grummelst
(grummeldest)
he/se/dat
grummelt
grummel
(grummelde)
wi/ji/Se/se
grummelt
(grummeln)
grummeln
(grummelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang