SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
jmdn
beruhigen
[allg]
een
bedoren
[o:]
Konjugation
×
Konjugation von bedoren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bedoren; bedoor, bedoort
ik
bedoor
bedoor
(bedoorde)
bedoort
du
bedoorst
bedoorst
(bedoordest)
he/se/dat
bedoort
bedoor
(bedoorde)
wi/ji/Se/se
bedoort
(bedoren)
bedoren
(bedoorden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
besänftigen
een
bedoren
[o:]
Konjugation
×
Konjugation von bedoren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bedoren; bedoor, bedoort
ik
bedoor
bedoor
(bedoorde)
bedoort
du
bedoorst
bedoorst
(bedoordest)
he/se/dat
bedoort
bedoor
(bedoorde)
wi/ji/Se/se
bedoort
(bedoren)
bedoren
(bedoorden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
beschwichtigen
een
bedoren
[o:]
Konjugation
×
Konjugation von bedoren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bedoren; bedoor, bedoort
ik
bedoor
bedoor
(bedoorde)
bedoort
du
bedoorst
bedoorst
(bedoordest)
he/se/dat
bedoort
bedoor
(bedoorde)
wi/ji/Se/se
bedoort
(bedoren)
bedoren
(bedoorden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
einschläfern
[jmdn beruhigen]
een
bedoren
[o:]
Konjugation
×
Konjugation von bedoren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bedoren; bedoor, bedoort
ik
bedoor
bedoor
(bedoorde)
bedoort
du
bedoorst
bedoorst
(bedoordest)
he/se/dat
bedoort
bedoor
(bedoorde)
wi/ji/Se/se
bedoort
(bedoren)
bedoren
(bedoorden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
versöhnen
[jmdn besänftigen]
een
bedoren
[o:]
Konjugation
×
Konjugation von bedoren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bedoren; bedoor, bedoort
ik
bedoor
bedoor
(bedoorde)
bedoort
du
bedoorst
bedoorst
(bedoordest)
he/se/dat
bedoort
bedoor
(bedoorde)
wi/ji/Se/se
bedoort
(bedoren)
bedoren
(bedoorden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
abregen
sik
bedoren
[o:]
Konjugation
×
Konjugation von bedoren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bedoren; bedoor, bedoort
ik
bedoor
bedoor
(bedoorde)
bedoort
du
bedoorst
bedoorst
(bedoordest)
he/se/dat
bedoort
bedoor
(bedoorde)
wi/ji/Se/se
bedoort
(bedoren)
bedoren
(bedoorden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
abregen
sik
bedoren
[o:]
Konjugation
×
Konjugation von bedoren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bedoren; bedoor, bedoort
ik
bedoor
bedoor
(bedoorde)
bedoort
du
bedoorst
bedoorst
(bedoordest)
he/se/dat
bedoort
bedoor
(bedoorde)
wi/ji/Se/se
bedoort
(bedoren)
bedoren
(bedoorden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
beruhigen
sik
bedoren
[o:]
Konjugation
×
Konjugation von bedoren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bedoren; bedoor, bedoort
ik
bedoor
bedoor
(bedoorde)
bedoort
du
bedoorst
bedoorst
(bedoordest)
he/se/dat
bedoort
bedoor
(bedoorde)
wi/ji/Se/se
bedoort
(bedoren)
bedoren
(bedoorden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
chillen
sik
bedoren
[o:]
Konjugation
×
Konjugation von bedoren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bedoren; bedoor, bedoort
ik
bedoor
bedoor
(bedoorde)
bedoort
du
bedoorst
bedoorst
(bedoordest)
he/se/dat
bedoort
bedoor
(bedoorde)
wi/ji/Se/se
bedoort
(bedoren)
bedoren
(bedoorden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
welche
abwiegeln
[allg: welche beschwichtigen]
wölk/welk
bedoren
[o:]
Konjugation
×
Konjugation von bedoren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bedoren; bedoor, bedoort
ik
bedoor
bedoor
(bedoorde)
bedoort
du
bedoorst
bedoorst
(bedoordest)
he/se/dat
bedoort
bedoor
(bedoorde)
wi/ji/Se/se
bedoort
(bedoren)
bedoren
(bedoorden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang