SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Substantive
Ansteckung
Ansteken
f
, Pl.: Ansteken/~s
Infekt
Ansteken
f
, Pl.: Ansteken/~s
Infektion
Ansteken
f
, Pl.: Ansteken/~s
Krankenhausinfektion
Ansteken
f
in't Krankenhuus, Pl.: Ansteken/~s ...
Übertragung
[von Krankheitserregern]
Ansteken
f
, Pl.: Ansteken/~s
Infektionskrankheit
ansteken
Krankheit
f
, Pl.: ansteken Krankheiten
Verben
anstecken
[ansteckend sein]
ansteken
Konjugation
×
Konjugation von steken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
steken; stick/steek, steekt
ik
steek
steek/stook
steken/staken
du
stickst
steekst/stookst
he/se/dat
stickt
steek/stook
wi/ji/Se/se
steekt
(steken)
steken/stoken
(in Klammern regionale Nebenformen)
ansteckend
sein
ansteken
Konjugation
×
Konjugation von steken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
steken; stick/steek, steekt
ik
steek
steek/stook
steken/staken
du
stickst
steekst/stookst
he/se/dat
stickt
steek/stook
wi/ji/Se/se
steekt
(steken)
steken/stoken
(in Klammern regionale Nebenformen)
ansteckend
wirken
[eine ansteckende Wirkung haben (Heiterkeit)]
ansteken
Konjugation
×
Konjugation von steken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
steken; stick/steek, steekt
ik
steek
steek/stook
steken/staken
du
stickst
steekst/stookst
he/se/dat
stickt
steek/stook
wi/ji/Se/se
steekt
(steken)
steken/stoken
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn/sich
anstecken
[jmdn/sich infizieren]
een/sik
ansteken
Konjugation
×
Konjugation von steken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
steken; stick/steek, steekt
ik
steek
steek/stook
steken/staken
du
stickst
steekst/stookst
he/se/dat
stickt
steek/stook
wi/ji/Se/se
steekt
(steken)
steken/stoken
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn/sich
infizieren
een/sik
ansteken
Konjugation
×
Konjugation von steken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
steken; stick/steek, steekt
ik
steek
steek/stook
steken/staken
du
stickst
steekst/stookst
he/se/dat
stickt
steek/stook
wi/ji/Se/se
steekt
(steken)
steken/stoken
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdm/sich etw
anstecken
[jmdm/sich etw anheften]
een/sik wat
ansteken
Konjugation
×
Konjugation von steken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
steken; stick/steek, steekt
ik
steek
steek/stook
steken/staken
du
stickst
steekst/stookst
he/se/dat
stickt
steek/stook
wi/ji/Se/se
steekt
(steken)
steken/stoken
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdm/sich etw
anstecken
[jmdm/sich etw aufstecken]
een/sik wat
ansteken
Konjugation
×
Konjugation von steken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
steken; stick/steek, steekt
ik
steek
steek/stook
steken/staken
du
stickst
steekst/stookst
he/se/dat
stickt
steek/stook
wi/ji/Se/se
steekt
(steken)
steken/stoken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
anheften
wat
ansteken
Konjugation
×
Konjugation von steken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
steken; stick/steek, steekt
ik
steek
steek/stook
steken/staken
du
stickst
steekst/stookst
he/se/dat
stickt
steek/stook
wi/ji/Se/se
steekt
(steken)
steken/stoken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
anstechen
[in etw hineinstechen]
wat
ansteken
Konjugation
×
Konjugation von steken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
steken; stick/steek, steekt
ik
steek
steek/stook
steken/staken
du
stickst
steekst/stookst
he/se/dat
stickt
steek/stook
wi/ji/Se/se
steekt
(steken)
steken/stoken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
anstechen
[etw anheften]
wat
ansteken
Konjugation
×
Konjugation von steken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
steken; stick/steek, steekt
ik
steek
steek/stook
steken/staken
du
stickst
steekst/stookst
he/se/dat
stickt
steek/stook
wi/ji/Se/se
steekt
(steken)
steken/stoken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
anstechen
[etw aufstecken]
wat
ansteken
Konjugation
×
Konjugation von steken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
steken; stick/steek, steekt
ik
steek
steek/stook
steken/staken
du
stickst
steekst/stookst
he/se/dat
stickt
steek/stook
wi/ji/Se/se
steekt
(steken)
steken/stoken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
anstechen
[etw anzünden + etw anbrennen]
wat
ansteken
Konjugation
×
Konjugation von steken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
steken; stick/steek, steekt
ik
steek
steek/stook
steken/staken
du
stickst
steekst/stookst
he/se/dat
stickt
steek/stook
wi/ji/Se/se
steekt
(steken)
steken/stoken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
anstechen
[etw in Brand stecken]
wat
ansteken
Konjugation
×
Konjugation von steken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
steken; stick/steek, steekt
ik
steek
steek/stook
steken/staken
du
stickst
steekst/stookst
he/se/dat
stickt
steek/stook
wi/ji/Se/se
steekt
(steken)
steken/stoken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
anzapfen
[Fass + Leitung]
wat
ansteken
Konjugation
×
Konjugation von steken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
steken; stick/steek, steekt
ik
steek
steek/stook
steken/staken
du
stickst
steekst/stookst
he/se/dat
stickt
steek/stook
wi/ji/Se/se
steekt
(steken)
steken/stoken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
anzünden
[Feuer, Gas, Pfeife, Streichholz]
wat
ansteken
Konjugation
×
Konjugation von steken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
steken; stick/steek, steekt
ik
steek
steek/stook
steken/staken
du
stickst
steekst/stookst
he/se/dat
stickt
steek/stook
wi/ji/Se/se
steekt
(steken)
steken/stoken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
anzünden
[etw in Brand stecken]
wat
ansteken
Konjugation
×
Konjugation von steken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
steken; stick/steek, steekt
ik
steek
steek/stook
steken/staken
du
stickst
steekst/stookst
he/se/dat
stickt
steek/stook
wi/ji/Se/se
steekt
(steken)
steken/stoken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
befestigen
[mit Heftzwecke]
wat
ansteken
Konjugation
×
Konjugation von steken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
steken; stick/steek, steekt
ik
steek
steek/stook
steken/staken
du
stickst
steekst/stookst
he/se/dat
stickt
steek/stook
wi/ji/Se/se
steekt
(steken)
steken/stoken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
entfachen
[etw anzünden]
wat
ansteken
Konjugation
×
Konjugation von steken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
steken; stick/steek, steekt
ik
steek
steek/stook
steken/staken
du
stickst
steekst/stookst
he/se/dat
stickt
steek/stook
wi/ji/Se/se
steekt
(steken)
steken/stoken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
entflammen
[etw in Flammen setzen/anzünden]
wat
ansteken
Konjugation
×
Konjugation von steken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
steken; stick/steek, steekt
ik
steek
steek/stook
steken/staken
du
stickst
steekst/stookst
he/se/dat
stickt
steek/stook
wi/ji/Se/se
steekt
(steken)
steken/stoken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
entzünden
[etw anzünden]
wat
ansteken
Konjugation
×
Konjugation von steken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
steken; stick/steek, steekt
ik
steek
steek/stook
steken/staken
du
stickst
steekst/stookst
he/se/dat
stickt
steek/stook
wi/ji/Se/se
steekt
(steken)
steken/stoken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
zünden
[etw durch Zündung in Gang bringen]
wat
ansteken
Konjugation
×
Konjugation von steken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
steken; stick/steek, steekt
ik
steek
steek/stook
steken/staken
du
stickst
steekst/stookst
he/se/dat
stickt
steek/stook
wi/ji/Se/se
steekt
(steken)
steken/stoken
(in Klammern regionale Nebenformen)
Adjektive und Adverbien
entzündlich
[Krankheit]
vun't
Ansteken
kamen
Ausdrücke, Redensarten, Wendungen
anzeigen
das
ist
zündbar
dat
kann
een
ansteken
weitere Treffer anzeigen
weitere Treffer
Substantive
anzeigen
Harnwegsinfektion
Urinwegsansteken
f
, Pl.: Urinwegsansteken/~s
Hautinfektion
Huutansteken
f
, Pl.: Huutansteken/~s
HIV-Infektion
HIV-Ansteken
f
, Pl.: HIV-Ansteken/~s
Virusinfektion
Virusansteken
f
, Pl.: Virusansteken/~s
Verben
anzeigen
etw
anheften
wat
ransteken
Konjugation
×
Konjugation von steken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
steken; stick/steek, steekt
ik
steek
steek/stook
steken/staken
du
stickst
steekst/stookst
he/se/dat
stickt
steek/stook
wi/ji/Se/se
steekt
(steken)
steken/stoken
(in Klammern regionale Nebenformen)
Adjektive und Adverbien
anzeigen
HIV-infiziert
HIV-ansteken
zum Seitenanfang