SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Substantive
Abfahrt
[Abfuhr, Abtransport]
Affohr
f
, Pl.: Affohren
Abfuhr
[Abtransport]
Affohr
f
, Pl.: Affohren
Verben
abfahren
[einen Ort fahrend verlassen, losfahren]
affohren
Konjugation
×
Konjugation von fohren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fohren; fohr, fohrt
ik
fohr
fohr
(fohrde)
fohrt
du
fohrst
fohrst
(fohrdest)
he/se/dat
fohrt
fohr
(fohrde)
wi/ji/Se/se
fohrt
(fohren)
fohren
(fohrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
abfahren
[in eine andere Richtung fahrend verlassen]
affohren
Konjugation
×
Konjugation von fohren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fohren; fohr, fohrt
ik
fohr
fohr
(fohrde)
fohrt
du
fohrst
fohrst
(fohrdest)
he/se/dat
fohrt
fohr
(fohrde)
wi/ji/Se/se
fohrt
(fohren)
fohren
(fohrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
abfahren
[Autobahn fahrend verlassen]
affohren
Konjugation
×
Konjugation von fohren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fohren; fohr, fohrt
ik
fohr
fohr
(fohrde)
fohrt
du
fohrst
fohrst
(fohrdest)
he/se/dat
fohrt
fohr
(fohrde)
wi/ji/Se/se
fohrt
(fohren)
fohren
(fohrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
abgehen
[Zug, Bus: einen Ort (fahrplanmäßig) verlassen]
affohren
Konjugation
×
Konjugation von fohren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fohren; fohr, fohrt
ik
fohr
fohr
(fohrde)
fohrt
du
fohrst
fohrst
(fohrdest)
he/se/dat
fohrt
fohr
(fohrde)
wi/ji/Se/se
fohrt
(fohren)
fohren
(fohrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
abreisen
affohren
Konjugation
×
Konjugation von fohren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fohren; fohr, fohrt
ik
fohr
fohr
(fohrde)
fohrt
du
fohrst
fohrst
(fohrdest)
he/se/dat
fohrt
fohr
(fohrde)
wi/ji/Se/se
fohrt
(fohren)
fohren
(fohrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
auschecken
[aus einem Hotel]
affohren
Konjugation
×
Konjugation von fohren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fohren; fohr, fohrt
ik
fohr
fohr
(fohrde)
fohrt
du
fohrst
fohrst
(fohrdest)
he/se/dat
fohrt
fohr
(fohrde)
wi/ji/Se/se
fohrt
(fohren)
fohren
(fohrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
starten
[abfahren]
affohren
Konjugation
×
Konjugation von fohren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fohren; fohr, fohrt
ik
fohr
fohr
(fohrde)
fohrt
du
fohrst
fohrst
(fohrdest)
he/se/dat
fohrt
fohr
(fohrde)
wi/ji/Se/se
fohrt
(fohren)
fohren
(fohrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
auf jmdn/etw
abfahren
op/up een/wat
affohren
Konjugation
×
Konjugation von fohren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fohren; fohr, fohrt
ik
fohr
fohr
(fohrde)
fohrt
du
fohrst
fohrst
(fohrdest)
he/se/dat
fohrt
fohr
(fohrde)
wi/ji/Se/se
fohrt
(fohren)
fohren
(fohrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
abfahren
[sich durch vieles Fahren abnutzen, z. B. Reifenprofil]
sik
affohren
Konjugation
×
Konjugation von fohren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fohren; fohr, fohrt
ik
fohr
fohr
(fohrde)
fohrt
du
fohrst
fohrst
(fohrdest)
he/se/dat
fohrt
fohr
(fohrde)
wi/ji/Se/se
fohrt
(fohren)
fohren
(fohrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
entsorgen
[etw von Müll/Abfallstoffen befreien]
vun wat den/de/dat Schiet
affohren
Konjugation
×
Konjugation von fohren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fohren; fohr, fohrt
ik
fohr
fohr
(fohrde)
fohrt
du
fohrst
fohrst
(fohrdest)
he/se/dat
fohrt
fohr
(fohrde)
wi/ji/Se/se
fohrt
(fohren)
fohren
(fohrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
abfahren
[in allen hd Bed]
wat
affohren
Konjugation
×
Konjugation von fohren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fohren; fohr, fohrt
ik
fohr
fohr
(fohrde)
fohrt
du
fohrst
fohrst
(fohrdest)
he/se/dat
fohrt
fohr
(fohrde)
wi/ji/Se/se
fohrt
(fohren)
fohren
(fohrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw/jmdn/welche
abtransportieren
wat/een/wölk/welk
affohren
Konjugation
×
Konjugation von fohren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fohren; fohr, fohrt
ik
fohr
fohr
(fohrde)
fohrt
du
fohrst
fohrst
(fohrdest)
he/se/dat
fohrt
fohr
(fohrde)
wi/ji/Se/se
fohrt
(fohren)
fohren
(fohrden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
weitere Treffer anzeigen
weitere Treffer
Substantive
anzeigen
Abfallabfuhr
Schietaffohr
f
, Pl.: Schietaffohren
Abfallabfuhr
Affallaffohr
f
, Pl.: Affallaffohren
Müllabfuhr
Schietaffohr
f
, Pl.: Schietaffohren
Müllabfuhr
Affallaffohr
f
, Pl.: Affallaffohren
Müllabfuhr
Müllaffohr
f
, Pl.: Müllaffohren
zum Seitenanfang