Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
charakteriseren; charakteriseer, charakteriseert | ik | charakteriseer | charakteriseer (charakteriseerde) | charakteriseert |
du | charakteriseerst | charakteriseerst (charakteriseerdest) | ||
he/se/dat | charakteriseert | charakteriseer (charakteriseerde) | ||
wi/ji/Se/se | charakteriseert (charakteriseren) | charakteriseren (charakteriseerden) |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
charakteriseren; charakteriseer, charakteriseert | ik | charakteriseer | charakteriseer (charakteriseerde) | charakteriseert |
du | charakteriseerst | charakteriseerst (charakteriseerdest) | ||
he/se/dat | charakteriseert | charakteriseer (charakteriseerde) | ||
wi/ji/Se/se | charakteriseert (charakteriseren) | charakteriseren (charakteriseerden) |
Deklination |
---|
charakteristsche, charakteristschen |
Deklination |
---|
charakteristische, charakteristischen |
Deklination |
---|
charakterfaste, charakterfasten |
Deklination |
---|
charakteristsche, charakteristschen |
Komparation |
---|
charakteristscher, charakteristschest |
Deklination |
---|
charakteristische, charakteristischen |
Komparation |
---|
charakteristischer, charakteristischst |
Deklination |
---|
charakterliche, charakterlichen |
Deklination |
---|
charakterlose, charakterlosen |
Deklination |
---|
charakterstarke, charakterstarken |
Deklination |
---|
charakterlose, charakterlosen |
Deklination |
---|
charakteristsche, charakteristschen |
Deklination |
---|
charakteristische, charakteristischen |