SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
etw
zusammenraffen
[etw eilig/gierig an sich nehmen]
wat
tohoopraken
Konjugation
×
Konjugation von raken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
raken; raak, raakt
ik
raak
raak
(raakde)
raakt
du
raakst
raakst
(raakdest)
he/se/dat
raakt
raak
(raakde)
wi/ji/Se/se
raakt
(raken)
raken
(raakden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
zusammenraffen
[etw eilig/gierig an sich nehmen]
wat
tosamenraken
Konjugation
×
Konjugation von raken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
raken; raak, raakt
ik
raak
raak
(raakde)
raakt
du
raakst
raakst
(raakdest)
he/se/dat
raakt
raak
(raakde)
wi/ji/Se/se
raakt
(raken)
raken
(raakden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
zusammenraffen
[Geld]
wat
inraken
Konjugation
×
Konjugation von raken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
raken; raak, raakt
ik
raak
raak
(raakde)
raakt
du
raakst
raakst
(raakdest)
he/se/dat
raakt
raak
(raakde)
wi/ji/Se/se
raakt
(raken)
raken
(raakden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
zusammenraffen
sik
tohooprieten
Konjugation
×
Konjugation von rieten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
rieten; riet, riet
ik
riet
reet
reten
du
rittst
reetst
he/se/dat
ritt
reet
wi/ji/Se/se
riet
(rieten)
reten
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
zusammenraffen
sik
tosamenrieten
Konjugation
×
Konjugation von rieten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
rieten; riet, riet
ik
riet
reet
reten
du
rittst
reetst
he/se/dat
ritt
reet
wi/ji/Se/se
riet
(rieten)
reten
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
zusammenraffen
sik
tohooprappeln
Konjugation
×
Konjugation von rappeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
rappeln; rappel, rappelt
ik
rappel
rappel
(rappelde)
rappelt
du
rappelst
rappelst
(rappeldest)
he/se/dat
rappelt
rappel
(rappelde)
wi/ji/Se/se
rappelt
(rappeln)
rappeln
(rappelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
zusammenraffen
sik
tosamenrappeln
Konjugation
×
Konjugation von rappeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
rappeln; rappel, rappelt
ik
rappel
rappel
(rappelde)
rappelt
du
rappelst
rappelst
(rappeldest)
he/se/dat
rappelt
rappel
(rappelde)
wi/ji/Se/se
rappelt
(rappeln)
rappeln
(rappelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
zusammenraffen
sik
tohoopnehmen
Konjugation
×
Konjugation von nehmen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
nehmen; nimm/nehm, nehmt
ik
nehm
nehm/nohm/nöhm
nahmen
du
nimmst
nehmst/nohmst/nöhmst
he/se/dat
nimmt
nehm/nohm/nöhm
wi/ji/Se/se
nehmt
(nehmen)
nehmen/nohmen/nöhmen
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
zusammenraffen
sik
tosamennehmen
Konjugation
×
Konjugation von nehmen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
nehmen; nimm/nehm, nehmt
ik
nehm
nehm/nohm/nöhm
nahmen
du
nimmst
nehmst/nohmst/nöhmst
he/se/dat
nimmt
nehm/nohm/nöhm
wi/ji/Se/se
nehmt
(nehmen)
nehmen/nohmen/nöhmen
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang