SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
etw
ruinieren
wat
tweimaken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
ruinieren
wat
twei
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
ruinieren
wat
kaputtmaken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
ruinieren
wat
kaputt
maken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
ruinieren
wat
ruineren
Konjugation
×
Konjugation von ruineren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
ruineren; ruineer, ruineert
ik
ruineer
ruineer
(ruineerde)
ruineert
du
ruineerst
ruineerst
(ruineerdest)
he/se/dat
ruineert
ruineer
(ruineerde)
wi/ji/Se/se
ruineert
(ruineren)
ruineren
(ruineerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
ruinieren
sik
kaputtmaken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
ruinieren
sik
ruineren
Konjugation
×
Konjugation von ruineren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
ruineren; ruineer, ruineert
ik
ruineer
ruineer
(ruineerde)
ruineert
du
ruineerst
ruineerst
(ruineerdest)
he/se/dat
ruineert
ruineer
(ruineerde)
wi/ji/Se/se
ruineert
(ruineren)
ruineren
(ruineerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang