SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
jmdn
entschädigen
een
affinnen
Konjugation
×
Konjugation von finnen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
finnen; finn, finnt
ik
finn
funn/fünn
funnen
du
finnst
funnst/fünnst
he/se/dat
finnt
funn/fünn
wi/ji/Se/se
finnt
(finnen)
funnen/fünnen
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
entschädigen
för wat
liekstahn
Konjugation
×
Konjugation von stahn
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
stahn; stah, staht
ik
stah
stunn/stünn
stahn
du
steihst
stunnst/stünnst
he/se/dat
steiht
stunn/stünn
wi/ji/Se/se
staht
(stahn)
stunnen/stünnen
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
entschädigen
för wat
opkamen
Konjugation
×
Konjugation von kamen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kamen; kumm/kaam, kaamt
ik
kaam
keem/kööm
kamen
du
kummst/kümmst
keemst/köömst
he/se/dat
kummt/kümmt
keem/kööm
wi/ji/Se/se
kaamt
(kamen)
kemen/kömen
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
entschädigen
för wat
upkamen
Konjugation
×
Konjugation von kamen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kamen; kumm/kaam, kaamt
ik
kaam
keem/kööm
kamen
du
kummst/kümmst
keemst/köömst
he/se/dat
kummt/kümmt
keem/kööm
wi/ji/Se/se
kaamt
(kamen)
kemen/kömen
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
entschädigen
wat
gootmaken
Konjugation
×
Konjugation von maken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
maken; maak, maakt
ik
maak
maak/möök
maakt
du
maakst
maakst/möökst
he/se/dat
maakt
maak/möök
wi/ji/Se/se
maakt
(maken)
maken/möken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
entschädigen
wat
betern
[e:]
Konjugation
×
Konjugation von betern
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
betern; beter, betert
ik
beter
beter
(beterde)
betert
du
beterst
beterst
(beterdest)
he/se/dat
betert
beter
(beterde)
wi/ji/Se/se
betert
(betern)
betern
(beterden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
entschädigen
wat
utglieken
Konjugation
×
Konjugation von glieken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
glieken; gliek, gliekt
ik
gliek
gleek
gleken
du
glickst
gleekst
he/se/dat
glickt
gleek
wi/ji/Se/se
gliekt
(glieken)
gleken
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang