SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
etw
entflechten
[etw entwirren]
wat
utenannerpulen
Konjugation
×
Konjugation von pulen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
pulen; puul, puult
ik
puul
puul
(puulde)
puult
du
puulst
puulst
(puuldest)
he/se/dat
puult
puul
(puulde)
wi/ji/Se/se
puult
(pulen)
pulen
(puulden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
entflechten
[etw entwirren]
wat
uteneenpulen
Konjugation
×
Konjugation von pulen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
pulen; puul, puult
ik
puul
puul
(puulde)
puult
du
puulst
puulst
(puuldest)
he/se/dat
puult
puul
(puulde)
wi/ji/Se/se
puult
(pulen)
pulen
(puulden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
entflechten
[etw entwirren]
wat
vuneenpulen
Konjugation
×
Konjugation von pulen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
pulen; puul, puult
ik
puul
puul
(puulde)
puult
du
puulst
puulst
(puuldest)
he/se/dat
puult
puul
(puulde)
wi/ji/Se/se
puult
(pulen)
pulen
(puulden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
entflechten
[etw entwirren]
wat
utenannerkriegen
Konjugation
×
Konjugation von kriegen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kriegen; krieg, kriegt
ik
krieg
kreeg
kregen
du
kriggst
kreegst
he/se/dat
kriggt
kreeg
wi/ji/Se/se
kriegt
(kriegen)
kregen
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
entflechten
[etw entwirren]
wat
uteneenkriegen
Konjugation
×
Konjugation von kriegen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kriegen; krieg, kriegt
ik
krieg
kreeg
kregen
du
kriggst
kreegst
he/se/dat
kriggt
kreeg
wi/ji/Se/se
kriegt
(kriegen)
kregen
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
entflechten
[etw entwirren]
wat
vuneenkriegen
Konjugation
×
Konjugation von kriegen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kriegen; krieg, kriegt
ik
krieg
kreeg
kregen
du
kriggst
kreegst
he/se/dat
kriggt
kreeg
wi/ji/Se/se
kriegt
(kriegen)
kregen
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
entflechten
[Konzern aufspalten]
wat
utenannerflechten
(st Konjug)
Konjugation
×
Konjugation von flechten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
flechten; flecht, flecht
ik
flecht
flocht
flochten
du
flechtst
flochtst
he/se/dat
flecht
flocht
wi/ji/Se/se
flecht
(flechten)
flochten
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
entflechten
[Konzern aufspalten]
wat
utenannerflechten
(sw Konjug)
Konjugation
×
Konjugation von flechten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
flechten; flecht, flecht
ik
flecht
flecht
(flechtde, flechtede)
flecht
du
flechtst
(flechtest)
flechtst
(flechtdest, flechtedest)
he/se/dat
flecht
(flechtet)
flecht
(flechtde, flechtede)
wi/ji/Se/se
flecht
(flechten)
flechten
(flechteden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
entflechten
[Konzern aufspalten]
wat
uteneenflechten
(st Konjug)
Konjugation
×
Konjugation von flechten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
flechten; flecht, flecht
ik
flecht
flocht
flochten
du
flechtst
flochtst
he/se/dat
flecht
flocht
wi/ji/Se/se
flecht
(flechten)
flochten
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
entflechten
[Konzern aufspalten]
wat
uteneenflechten
(sw Konjug)
Konjugation
×
Konjugation von flechten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
flechten; flecht, flecht
ik
flecht
flecht
(flechtde, flechtede)
flecht
du
flechtst
(flechtest)
flechtst
(flechtdest, flechtedest)
he/se/dat
flecht
(flechtet)
flecht
(flechtde, flechtede)
wi/ji/Se/se
flecht
(flechten)
flechten
(flechteden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
entflechten
[Konzern aufspalten]
wat
vuneenflechten
(st Konjug)
Konjugation
×
Konjugation von flechten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
flechten; flecht, flecht
ik
flecht
flocht
flochten
du
flechtst
flochtst
he/se/dat
flecht
flocht
wi/ji/Se/se
flecht
(flechten)
flochten
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
entflechten
[Konzern aufspalten]
wat
vuneenflechten
(sw Konjug)
Konjugation
×
Konjugation von flechten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
flechten; flecht, flecht
ik
flecht
flecht
(flechtde, flechtede)
flecht
du
flechtst
(flechtest)
flechtst
(flechtdest, flechtedest)
he/se/dat
flecht
(flechtet)
flecht
(flechtde, flechtede)
wi/ji/Se/se
flecht
(flechten)
flechten
(flechteden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
entflechten
[Konzern aufspalten]
wat
opdelen
Konjugation
×
Konjugation von delen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
delen; deel, deelt
ik
deel
deel
(deelde)
deelt
du
deelst
deelst
(deeldest)
he/se/dat
deelt
deel
(deelde)
wi/ji/Se/se
deelt
(delen)
delen
(deelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
entflechten
[Konzern aufspalten]
wat
updelen
Konjugation
×
Konjugation von delen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
delen; deel, deelt
ik
deel
deel
(deelde)
deelt
du
deelst
deelst
(deeldest)
he/se/dat
deelt
deel
(deelde)
wi/ji/Se/se
deelt
(delen)
delen
(deelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang