Netzwörterbuch (SASS Plattdeutsch)

Hochdeutsch

Plattdeutsch

direkte Treffer

Verben

jmdn delektieren

een högen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
högen; höög, höögt	ik	höög	höög (höögde)	höögt
	du	höögst	höögst (höögdest)
	he/se/dat	höögt	höög (höögde)
	wi/ji/Se/se	höögt (högen)	högen (höögden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn delektieren

een Höög maken

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
maken; maak, maakt	ik	maak	maak/möök	maakt
	du	maakst	maakst/möökst
	he/se/dat	maakt	maak/möök
	wi/ji/Se/se	maakt (maken)	maken/möken

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn delektieren

een Spaaß maken

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
maken; maak, maakt	ik	maak	maak/möök	maakt
	du	maakst	maakst/möökst
	he/se/dat	maakt	maak/möök
	wi/ji/Se/se	maakt (maken)	maken/möken

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn delektieren

een Vergnögen maken

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
maken; maak, maakt	ik	maak	maak/möök	maakt
	du	maakst	maakst/möökst
	he/se/dat	maakt	maak/möök
	wi/ji/Se/se	maakt (maken)	maken/möken

(in Klammern regionale Nebenformen)

sich delektieren

sik högen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
högen; höög, höögt	ik	höög	höög (höögde)	höögt
	du	höögst	höögst (höögdest)
	he/se/dat	höögt	höög (höögde)
	wi/ji/Se/se	höögt (högen)	högen (höögden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

sich delektieren

Höög hebben

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
hebben; heff, hebbt/hefft	ik	hebb/heff	harr	hatt
	du	hest	harrst
	he/se/dat	hett	harr
	wi/ji/Se/se	hebbt/hefft (hebben)	harrn

(in Klammern regionale Nebenformen)

sich delektieren

Spaaß hebben

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
hebben; heff, hebbt/hefft	ik	hebb/heff	harr	hatt
	du	hest	harrst
	he/se/dat	hett	harr
	wi/ji/Se/se	hebbt/hefft (hebben)	harrn

(in Klammern regionale Nebenformen)

sich delektieren

sik vergnögen [œy]

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
vergnögen; vergnöög, vergnöögt	ik	vergnöög	vergnöög (vergnöögde)	vergnöögt
	du	vergnöögst	vergnöögst (vergnöögdest)
	he/se/dat	vergnöögt	vergnöög (vergnöögde)
	wi/ji/Se/se	vergnöögt (vergnögen)	vergnögen (vergnöögden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

sich delektieren

sik verlusteren (schl-holst, salopp)

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
verlusteren; verlusteer, verlusteert	ik	verlusteer	verlusteer (verlusteerde)	verlusteert
	du	verlusteerst	verlusteerst (verlusteerdest)
	he/se/dat	verlusteert	verlusteer (verlusteerde)
	wi/ji/Se/se	verlusteert (verlusteren)	verlusteren (verlusteerden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

zum Seitenanfang