SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
jmdn
bedienen
[in allen hd Bed außer nächste Zeile]
een
bedenen
Konjugation
×
Konjugation von denen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
denen; deen, deent
ik
deen
deen
(deende)
deent
du
deenst
deenst
(deendest)
he/se/dat
deent
deen
(deende)
wi/ji/Se/se
deent
(denen)
denen
(deenden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn mit etw
bedienen
[jmdn mit etw versorgen, z. B. mit Infos]
een mit wat
versorgen
Konjugation
×
Konjugation von sorgen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
sorgen; sorg, sorgt
ik
sorg
sorg
(sorgde, sorgede)
sorgt
du
sorgst
sorgst
(sorgdest, sorgedest)
he/se/dat
sorgt
sorg
(sorgde, sorgede)
wi/ji/Se/se
sorgt
(sorgen)
sorgen
(sorgden, sorgeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
bedienen
[in allen hd Bed außer nächste Zeile]
wat
bedenen
Konjugation
×
Konjugation von denen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
denen; deen, deent
ik
deen
deen
(deende)
deent
du
deenst
deenst
(deendest)
he/se/dat
deent
deen
(deende)
wi/ji/Se/se
deent
(denen)
denen
(deenden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
bedienen
[etw versorgen, z. B. mit Dienstleistungen]
wat
versorgen
Konjugation
×
Konjugation von sorgen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
sorgen; sorg, sorgt
ik
sorg
sorg
(sorgde, sorgede)
sorgt
du
sorgst
sorgst
(sorgdest, sorgedest)
he/se/dat
sorgt
sorg
(sorgde, sorgede)
wi/ji/Se/se
sorgt
(sorgen)
sorgen
(sorgden, sorgeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich etw
bedienen
[sich einer Sache bedienen]
wat
bruken
Konjugation
×
Konjugation von bruken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bruken; bruuk, bruukt
ik
bruuk
bruuk
(bruukde)
bruukt
du
bruukst
bruukst
(bruukdest)
he/se/dat
bruukt
bruuk
(bruukde)
wi/ji/Se/se
bruukt
(bruken)
bruken
(bruukden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
bedienen
[bei Speisen/Getränken]
tolangen
Konjugation
×
Konjugation von langen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
langen; lang, langt
ik
lang
lang
(langde, langede)
langt
du
langst
langst
(langdest, langedest)
he/se/dat
langt
lang
(langde, langede)
wi/ji/Se/se
langt
(langen)
langen
(langden, langeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang