SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
umfallen
ümkippen
Konjugation
×
Konjugation von kippen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kippen; kipp, kippt
ik
kipp
kipp
(kippde, kippede)
kippt
du
kippst
kippst
(kippdest, kippedest)
he/se/dat
kippt
kipp
(kippde, kippede)
wi/ji/Se/se
kippt
(kippen)
kippen
(kippden, kippeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
umkippen
ümkippen
Konjugation
×
Konjugation von kippen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kippen; kipp, kippt
ik
kipp
kipp
(kippde, kippede)
kippt
du
kippst
kippst
(kippdest, kippedest)
he/se/dat
kippt
kipp
(kippde, kippede)
wi/ji/Se/se
kippt
(kippen)
kippen
(kippden, kippeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
umklappen
[von einer Person]
ümkippen
Konjugation
×
Konjugation von kippen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kippen; kipp, kippt
ik
kipp
kipp
(kippde, kippede)
kippt
du
kippst
kippst
(kippdest, kippedest)
he/se/dat
kippt
kipp
(kippde, kippede)
wi/ji/Se/se
kippt
(kippen)
kippen
(kippden, kippeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
umschlagen
[vom Baum]
ümkippen
Konjugation
×
Konjugation von kippen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kippen; kipp, kippt
ik
kipp
kipp
(kippde, kippede)
kippt
du
kippst
kippst
(kippdest, kippedest)
he/se/dat
kippt
kipp
(kippde, kippede)
wi/ji/Se/se
kippt
(kippen)
kippen
(kippden, kippeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
umstürzen
ümkippen
Konjugation
×
Konjugation von kippen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kippen; kipp, kippt
ik
kipp
kipp
(kippde, kippede)
kippt
du
kippst
kippst
(kippdest, kippedest)
he/se/dat
kippt
kipp
(kippde, kippede)
wi/ji/Se/se
kippt
(kippen)
kippen
(kippden, kippeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
wegkippen
[ohnmächtig werden]
ümkippen
Konjugation
×
Konjugation von kippen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kippen; kipp, kippt
ik
kipp
kipp
(kippde, kippede)
kippt
du
kippst
kippst
(kippdest, kippedest)
he/se/dat
kippt
kipp
(kippde, kippede)
wi/ji/Se/se
kippt
(kippen)
kippen
(kippden, kippeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
umkippen
wat
ümkippen
Konjugation
×
Konjugation von kippen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kippen; kipp, kippt
ik
kipp
kipp
(kippde, kippede)
kippt
du
kippst
kippst
(kippdest, kippedest)
he/se/dat
kippt
kipp
(kippde, kippede)
wi/ji/Se/se
kippt
(kippen)
kippen
(kippden, kippeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang