Netzwörterbuch (SASS Plattdeutsch)

Hochdeutsch

Plattdeutsch

direkte Treffer

Verben

faulen

verrötten

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
rötten; rött, rött	ik	rött	rött (röttde, röttede)	rött
	du	röttst (röttest)	röttst (röttdest, röttedest)
	he/se/dat	rött (röttet)	rött (röttde, röttede)
	wi/ji/Se/se	rött (rötten)	rötten (röttden, rötteden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

verderben [ungenießbar werden]

verrötten

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
rötten; rött, rött	ik	rött	rött (röttde, röttede)	rött
	du	röttst (röttest)	röttst (röttdest, röttedest)
	he/se/dat	rött (röttet)	rött (röttde, röttede)
	wi/ji/Se/se	rött (rötten)	rötten (röttden, rötteden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

verfaulen

verrötten

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
rötten; rött, rött	ik	rött	rött (röttde, röttede)	rött
	du	röttst (röttest)	röttst (röttdest, röttedest)
	he/se/dat	rött (röttet)	rött (röttde, röttede)
	wi/ji/Se/se	rött (rötten)	rötten (röttden, rötteden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

vermodern

verrötten

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
rötten; rött, rött	ik	rött	rött (röttde, röttede)	rött
	du	röttst (röttest)	röttst (röttdest, röttedest)
	he/se/dat	rött (röttet)	rött (röttde, röttede)
	wi/ji/Se/se	rött (rötten)	rötten (röttden, rötteden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

verrotten

verrötten

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
rötten; rött, rött	ik	rött	rött (röttde, röttede)	rött
	du	röttst (röttest)	röttst (röttdest, röttedest)
	he/se/dat	rött (röttet)	rött (röttde, röttede)
	wi/ji/Se/se	rött (rötten)	rötten (röttden, rötteden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

zum Seitenanfang