Netzwörterbuch (SASS Plattdeutsch)

Hochdeutsch

Plattdeutsch

direkte Treffer

Substantive

Aburteilung

Veroordelen n

Verurteilung

Veroordelen f, Pl.: Veroordelen/~s

Verben

jmdn aburteilen [jmdn verurteilen]

een veroordelen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
oordelen; oordeel, oordeelt	ik	oordeel	oordeel (oordeelde)	oordeelt
	du	oordeelst	oordeelst (oordeeldest)
	he/se/dat	oordeelt	oordeel (oordeelde)
	wi/ji/Se/se	oordeelt (oordelen)	oordelen (oordeelden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

etw/jmdn verurteilen

wat/een veroordelen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
oordelen; oordeel, oordeelt	ik	oordeel	oordeel (oordeelde)	oordeelt
	du	oordeelst	oordeelst (oordeeldest)
	he/se/dat	oordeelt	oordeel (oordeelde)
	wi/ji/Se/se	oordeelt (oordelen)	oordelen (oordeelden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

zum Seitenanfang