Netzwörterbuch (SASS Plattdeutsch)

Hochdeutsch

Plattdeutsch

direkte Treffer

Verben

abblassen

verklören

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
klören; klöör, klöört	ik	klöör	klöör (klöörde)	klöört
	du	klöörst	klöörst (klöördest)
	he/se/dat	klöört	klöör (klöörde)
	wi/ji/Se/se	klöört (klören)	klören (klöörden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

verblassen

verklören

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
klören; klöör, klöört	ik	klöör	klöör (klöörde)	klöört
	du	klöörst	klöörst (klöördest)
	he/se/dat	klöört	klöör (klöörde)
	wi/ji/Se/se	klöört (klören)	klören (klöörden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

verbleichen

verklören

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
klören; klöör, klöört	ik	klöör	klöör (klöörde)	klöört
	du	klöörst	klöörst (klöördest)
	he/se/dat	klöört	klöör (klöörde)
	wi/ji/Se/se	klöört (klören)	klören (klöörden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

lichtecht sein

nich verklören

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
klören; klöör, klöört	ik	klöör	klöör (klöörde)	klöört
	du	klöörst	klöörst (klöördest)
	he/se/dat	klöört	klöör (klöörde)
	wi/ji/Se/se	klöört (klören)	klören (klöörden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

erblassen

sik verklören

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
klören; klöör, klöört	ik	klöör	klöör (klöörde)	klöört
	du	klöörst	klöörst (klöördest)
	he/se/dat	klöört	klöör (klöörde)
	wi/ji/Se/se	klöört (klören)	klören (klöörden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

erbleichen

sik verklören

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
klören; klöör, klöört	ik	klöör	klöör (klöörde)	klöört
	du	klöörst	klöörst (klöördest)
	he/se/dat	klöört	klöör (klöörde)
	wi/ji/Se/se	klöört (klören)	klören (klöörden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

sich verfärben

sik verklören

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
klören; klöör, klöört	ik	klöör	klöör (klöörde)	klöört
	du	klöörst	klöörst (klöördest)
	he/se/dat	klöört	klöör (klöörde)
	wi/ji/Se/se	klöört (klören)	klören (klöörden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

verschießen [Farbe verlieren]

sik verklören

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
klören; klöör, klöört	ik	klöör	klöör (klöörde)	klöört
	du	klöörst	klöörst (klöördest)
	he/se/dat	klöört	klöör (klöörde)
	wi/ji/Se/se	klöört (klören)	klören (klöörden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

etw verfärben [etw durch Abfärben verderben]

wat verklören

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
klören; klöör, klöört	ik	klöör	klöör (klöörde)	klöört
	du	klöörst	klöörst (klöördest)
	he/se/dat	klöört	klöör (klöörde)
	wi/ji/Se/se	klöört (klören)	klören (klöörden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

zum Seitenanfang