Netzwörterbuch (SASS Plattdeutsch)

Hochdeutsch

Plattdeutsch

direkte Treffer

Substantive

Verkleidung

Verkleden f, Pl.: Verkleden/~s

Verben

jmdn/sich maskieren [von der Kleidung]

een/sik verkleden

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
kleden; kleed, kleedt	ik	kleed	kleed (kleedte, kledete)	kleedt
	du	kleedst (kledest)	kleedst (kleedtest, kledetest)
	he/se/dat	kleedt (kledet)	kleed (kleedte, kledete)
	wi/ji/Se/se	kleedt (kleden)	kleden (kleedten, kledeten)

(in Klammern regionale Nebenformen)

sich/jmdn verkleiden

sik/een verkleden

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
kleden; kleed, kleedt	ik	kleed	kleed (kleedte, kledete)	kleedt
	du	kleedst (kledest)	kleedst (kleedtest, kledetest)
	he/se/dat	kleedt (kledet)	kleed (kleedte, kledete)
	wi/ji/Se/se	kleedt (kleden)	kleden (kleedten, kledeten)

(in Klammern regionale Nebenformen)

sich kostümieren

sik verkleden

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
kleden; kleed, kleedt	ik	kleed	kleed (kleedte, kledete)	kleedt
	du	kleedst (kledest)	kleedst (kleedtest, kledetest)
	he/se/dat	kleedt (kledet)	kleed (kleedte, kledete)
	wi/ji/Se/se	kleedt (kleden)	kleden (kleedten, kledeten)

(in Klammern regionale Nebenformen)

etw verkleiden

wat verkleden

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
kleden; kleed, kleedt	ik	kleed	kleed (kleedte, kledete)	kleedt
	du	kleedst (kledest)	kleedst (kleedtest, kledetest)
	he/se/dat	kleedt (kledet)	kleed (kleedte, kledete)
	wi/ji/Se/se	kleedt (kleden)	kleden (kleedten, kledeten)

(in Klammern regionale Nebenformen)

zum Seitenanfang