Netzwörterbuch (SASS Plattdeutsch)

Hochdeutsch

Plattdeutsch

direkte Treffer

Verben

etw/jmdn verfluchen

wat/een verdömen [œy]

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
verdömen; verdööm, verdöömt	ik	verdööm	verdööm (verdöömde)	verdöömt
	du	verdöömst	verdöömst (verdöömdest)
	he/se/dat	verdöömt	verdööm (verdöömde)
	wi/ji/Se/se	verdöömt (verdömen)	verdömen (verdöömden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

etw/jmdn vermaledeien

wat/een verdömen [œy]

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
verdömen; verdööm, verdöömt	ik	verdööm	verdööm (verdöömde)	verdöömt
	du	verdöömst	verdöömst (verdöömdest)
	he/se/dat	verdöömt	verdööm (verdöömde)
	wi/ji/Se/se	verdöömt (verdömen)	verdömen (verdöömden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

etw/jmdn verwünschen [verfluchen]

wat/een verdömen [œy]

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
verdömen; verdööm, verdöömt	ik	verdööm	verdööm (verdöömde)	verdöömt
	du	verdöömst	verdöömst (verdöömdest)
	he/se/dat	verdöömt	verdööm (verdöömde)
	wi/ji/Se/se	verdöömt (verdömen)	verdömen (verdöömden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

etw verdammen

wat verdömen [œy]

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
verdömen; verdööm, verdöömt	ik	verdööm	verdööm (verdöömde)	verdöömt
	du	verdöömst	verdöömst (verdöömdest)
	he/se/dat	verdöömt	verdööm (verdöömde)
	wi/ji/Se/se	verdöömt (verdömen)	verdömen (verdöömden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

zum Seitenanfang