Netzwörterbuch (SASS Plattdeutsch)

Hochdeutsch

Plattdeutsch

direkte Treffer

Substantive

Behandlung [ärztlich]

Verdoktern f, Pl.: Verdoktern/~s

Verben

jmdn behandeln [ärztlich]

een verdoktern

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
doktern; dokter, doktert	ik	dokter	dokter (dokterde)	doktert
	du	dokterst	dokterst (dokterdest)
	he/se/dat	doktert	dokter (dokterde)
	wi/ji/Se/se	doktert (doktern)	doktern (dokterden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn verarzten

een verdoktern

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
doktern; dokter, doktert	ik	dokter	dokter (dokterde)	doktert
	du	dokterst	dokterst (dokterdest)
	he/se/dat	doktert	dokter (dokterde)
	wi/ji/Se/se	doktert (doktern)	doktern (dokterden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdm etw verarzten

een wat verdoktern

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
doktern; dokter, doktert	ik	dokter	dokter (dokterde)	doktert
	du	dokterst	dokterst (dokterdest)
	he/se/dat	doktert	dokter (dokterde)
	wi/ji/Se/se	doktert (doktern)	doktern (dokterden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

zum Seitenanfang