SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Substantive
Ausnüchterung
Utdunen
f
, Pl.: Utdunen/~s
Verben
ausnüchtern
[wieder nüchtern werden]
utdunen
Konjugation
×
Konjugation von dunen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
dunen; duun, duunt
ik
duun
duun
(duunde)
duunt
du
duunst
duunst
(duundest)
he/se/dat
duunt
duun
(duunde)
wi/ji/Se/se
duunt
(dunen)
dunen
(duunden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
nüchtern
werden
utdunen
Konjugation
×
Konjugation von dunen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
dunen; duun, duunt
ik
duun
duun
(duunde)
duunt
du
duunst
duunst
(duundest)
he/se/dat
duunt
duun
(duunde)
wi/ji/Se/se
duunt
(dunen)
dunen
(duunden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
ausnüchtern
[jmdn wieder nüchtern machen]
een
utdunen
Konjugation
×
Konjugation von dunen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
dunen; duun, duunt
ik
duun
duun
(duunde)
duunt
du
duunst
duunst
(duundest)
he/se/dat
duunt
duun
(duunde)
wi/ji/Se/se
duunt
(dunen)
dunen
(duunden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
ausnüchtern
[wieder nüchtern werden]
sik
utdunen
Konjugation
×
Konjugation von dunen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
dunen; duun, duunt
ik
duun
duun
(duunde)
duunt
du
duunst
duunst
(duundest)
he/se/dat
duunt
duun
(duunde)
wi/ji/Se/se
duunt
(dunen)
dunen
(duunden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang