SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
austreiben
[Knospen/Blüten hervorbringen]
utdrieven
Konjugation
×
Konjugation von drieven
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
drieven; driev, drievt
ik
driev
dreev
dreven
du
driffst
dreevst
he/se/dat
drifft
dreev
wi/ji/Se/se
drievt
(drieven)
dreven
(in Klammern regionale Nebenformen)
sprießen
[Pflanzen]
utdrieven
Konjugation
×
Konjugation von drieven
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
drieven; driev, drievt
ik
driev
dreev
dreven
du
driffst
dreevst
he/se/dat
drifft
dreev
wi/ji/Se/se
drievt
(drieven)
dreven
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
austreiben
[Teufel, Dämon]
een
utdrieven
Konjugation
×
Konjugation von drieven
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
drieven; driev, drievt
ik
driev
dreev
dreven
du
driffst
dreevst
he/se/dat
drifft
dreev
wi/ji/Se/se
drievt
(drieven)
dreven
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdm etw
austreiben
[in allen hd Bed]
een wat
utdrieven
Konjugation
×
Konjugation von drieven
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
drieven; driev, drievt
ik
driev
dreev
dreven
du
driffst
dreevst
he/se/dat
drifft
dreev
wi/ji/Se/se
drievt
(drieven)
dreven
(in Klammern regionale Nebenformen)
welche
austreiben
[Vieh auf die Weide]
wölk/welk
utdrieven
Konjugation
×
Konjugation von drieven
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
drieven; driev, drievt
ik
driev
dreev
dreven
du
driffst
dreevst
he/se/dat
drifft
dreev
wi/ji/Se/se
drievt
(drieven)
dreven
(in Klammern regionale Nebenformen)
weitere Treffer anzeigen
weitere Treffer
Verben
anzeigen
hinaustreiben
rutdrieven
Konjugation
×
Konjugation von drieven
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
drieven; driev, drievt
ik
driev
dreev
dreven
du
driffst
dreevst
he/se/dat
drifft
dreev
wi/ji/Se/se
drievt
(drieven)
dreven
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn auf/zu/in etw
hinaustreiben
een op/up/na/in wat
rutdrieven
Konjugation
×
Konjugation von drieven
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
drieven; driev, drievt
ik
driev
dreev
dreven
du
driffst
dreevst
he/se/dat
drifft
dreev
wi/ji/Se/se
drievt
(drieven)
dreven
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
heraustreiben
een
rutdrieven
Konjugation
×
Konjugation von drieven
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
drieven; driev, drievt
ik
driev
dreev
dreven
du
driffst
dreevst
he/se/dat
drifft
dreev
wi/ji/Se/se
drievt
(drieven)
dreven
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn aus etw
heraustreiben
een ut wat
rutdrieven
Konjugation
×
Konjugation von drieven
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
drieven; driev, drievt
ik
driev
dreev
dreven
du
driffst
dreevst
he/se/dat
drifft
dreev
wi/ji/Se/se
drievt
(drieven)
dreven
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn aus etw
hinaustreiben
een ut wat
rutdrieven
Konjugation
×
Konjugation von drieven
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
drieven; driev, drievt
ik
driev
dreev
dreven
du
driffst
dreevst
he/se/dat
drifft
dreev
wi/ji/Se/se
drievt
(drieven)
dreven
(in Klammern regionale Nebenformen)
unter etw
hervorsprießen
ünner wat
rutdrieven
Konjugation
×
Konjugation von drieven
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
drieven; driev, drievt
ik
driev
dreev
dreven
du
driffst
dreevst
he/se/dat
drifft
dreev
wi/ji/Se/se
drievt
(drieven)
dreven
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang