Netzwörterbuch (SASS Plattdeutsch)

Hochdeutsch

Plattdeutsch

direkte Treffer

Verben

rückwärtsfahren

torüchfohren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
fohren; fohr, fohrt	ik	fohr	fohr (fohrde)	fohrt
	du	fohrst	fohrst (fohrdest)
	he/se/dat	fohrt	fohr (fohrde)
	wi/ji/Se/se	fohrt (fohren)	fohren (fohrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

sich zurückbegeben

torüchfohren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
fohren; fohr, fohrt	ik	fohr	fohr (fohrde)	fohrt
	du	fohrst	fohrst (fohrdest)
	he/se/dat	fohrt	fohr (fohrde)
	wi/ji/Se/se	fohrt (fohren)	fohren (fohrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

sich zurückbewegen

torüchfohren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
fohren; fohr, fohrt	ik	fohr	fohr (fohrde)	fohrt
	du	fohrst	fohrst (fohrdest)
	he/se/dat	fohrt	fohr (fohrde)
	wi/ji/Se/se	fohrt (fohren)	fohren (fohrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

zurückfahren [in allen hd Bed]

torüchfohren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
fohren; fohr, fohrt	ik	fohr	fohr (fohrde)	fohrt
	du	fohrst	fohrst (fohrdest)
	he/se/dat	fohrt	fohr (fohrde)
	wi/ji/Se/se	fohrt (fohren)	fohren (fohrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

zurückreisen

torüchfohren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
fohren; fohr, fohrt	ik	fohr	fohr (fohrde)	fohrt
	du	fohrst	fohrst (fohrdest)
	he/se/dat	fohrt	fohr (fohrde)
	wi/ji/Se/se	fohrt (fohren)	fohren (fohrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

zurücksetzen [vom Fahrer, vom Lastwagen]

torüchfohren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
fohren; fohr, fohrt	ik	fohr	fohr (fohrde)	fohrt
	du	fohrst	fohrst (fohrdest)
	he/se/dat	fohrt	fohr (fohrde)
	wi/ji/Se/se	fohrt (fohren)	fohren (fohrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

zurückstoßen [ein Stück rückwärts fahren]

torüchfohren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
fohren; fohr, fohrt	ik	fohr	fohr (fohrde)	fohrt
	du	fohrst	fohrst (fohrdest)
	he/se/dat	fohrt	fohr (fohrde)
	wi/ji/Se/se	fohrt (fohren)	fohren (fohrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn/etw zurückfahren [in allen hd Bed]

een/wat torüchfohren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
fohren; fohr, fohrt	ik	fohr	fohr (fohrde)	fohrt
	du	fohrst	fohrst (fohrdest)
	he/se/dat	fohrt	fohr (fohrde)
	wi/ji/Se/se	fohrt (fohren)	fohren (fohrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

etw zurückschicken

wat torüchfohren laten

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
laten; laat, laat	ik	laat	leet/lööt	laten
	du	lettst/löttst	leetst/löötst
	he/se/dat	lett/lött	leet/lööt
	wi/ji/Se/se	laat (laten)	leten/löten

(in Klammern regionale Nebenformen)

etw zurücksenden

wat torüchfohren laten

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
laten; laat, laat	ik	laat	leet/lööt	laten
	du	lettst/löttst	leetst/löötst
	he/se/dat	lett/lött	leet/lööt
	wi/ji/Se/se	laat (laten)	leten/löten

(in Klammern regionale Nebenformen)

etw rückwärtsfahren

wat torüchfohren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
fohren; fohr, fohrt	ik	fohr	fohr (fohrde)	fohrt
	du	fohrst	fohrst (fohrdest)
	he/se/dat	fohrt	fohr (fohrde)
	wi/ji/Se/se	fohrt (fohren)	fohren (fohrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

etw zurückbefördern

wat torüchfohren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
fohren; fohr, fohrt	ik	fohr	fohr (fohrde)	fohrt
	du	fohrst	fohrst (fohrdest)
	he/se/dat	fohrt	fohr (fohrde)
	wi/ji/Se/se	fohrt (fohren)	fohren (fohrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

etw zurückfahren [etw auf niedrigere Leistung stellen]

wat torüchfohren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
fohren; fohr, fohrt	ik	fohr	fohr (fohrde)	fohrt
	du	fohrst	fohrst (fohrdest)
	he/se/dat	fohrt	fohr (fohrde)
	wi/ji/Se/se	fohrt (fohren)	fohren (fohrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

etw zurückschaffen

wat torüchfohren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
fohren; fohr, fohrt	ik	fohr	fohr (fohrde)	fohrt
	du	fohrst	fohrst (fohrdest)
	he/se/dat	fohrt	fohr (fohrde)
	wi/ji/Se/se	fohrt (fohren)	fohren (fohrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

etw zurücksetzen [den Lastwagen]

wat torüchfohren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
fohren; fohr, fohrt	ik	fohr	fohr (fohrde)	fohrt
	du	fohrst	fohrst (fohrdest)
	he/se/dat	fohrt	fohr (fohrde)
	wi/ji/Se/se	fohrt (fohren)	fohren (fohrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

etw zurücktransportieren

wat torüchfohren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
fohren; fohr, fohrt	ik	fohr	fohr (fohrde)	fohrt
	du	fohrst	fohrst (fohrdest)
	he/se/dat	fohrt	fohr (fohrde)
	wi/ji/Se/se	fohrt (fohren)	fohren (fohrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

zum Seitenanfang