SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
essen
[in kleinen Bissen, mit Genuss]
snabuleren
Konjugation
×
Konjugation von snabuleren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
snabuleren; snabuleer, snabuleert
ik
snabuleer
snabuleer
(snabuleerde)
snabuleert
du
snabuleerst
snabuleerst
(snabuleerdest)
he/se/dat
snabuleert
snabuleer
(snabuleerde)
wi/ji/Se/se
snabuleert
(snabuleren)
snabuleren
(snabuleerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
futtern
[in kleinen Bissen, mit Genuss]
snabuleren
Konjugation
×
Konjugation von snabuleren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
snabuleren; snabuleer, snabuleert
ik
snabuleer
snabuleer
(snabuleerde)
snabuleert
du
snabuleerst
snabuleerst
(snabuleerdest)
he/se/dat
snabuleert
snabuleer
(snabuleerde)
wi/ji/Se/se
snabuleert
(snabuleren)
snabuleren
(snabuleerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
schnabulieren
snabuleren
Konjugation
×
Konjugation von snabuleren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
snabuleren; snabuleer, snabuleert
ik
snabuleer
snabuleer
(snabuleerde)
snabuleert
du
snabuleerst
snabuleerst
(snabuleerdest)
he/se/dat
snabuleert
snabuleer
(snabuleerde)
wi/ji/Se/se
snabuleert
(snabuleren)
snabuleren
(snabuleerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
essen
[in kleinen Bissen, mit Genuss]
wat
snabuleren
Konjugation
×
Konjugation von snabuleren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
snabuleren; snabuleer, snabuleert
ik
snabuleer
snabuleer
(snabuleerde)
snabuleert
du
snabuleerst
snabuleerst
(snabuleerdest)
he/se/dat
snabuleert
snabuleer
(snabuleerde)
wi/ji/Se/se
snabuleert
(snabuleren)
snabuleren
(snabuleerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
futtern
[in kleinen Bissen, mit Genuss]
wat
snabuleren
Konjugation
×
Konjugation von snabuleren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
snabuleren; snabuleer, snabuleert
ik
snabuleer
snabuleer
(snabuleerde)
snabuleert
du
snabuleerst
snabuleerst
(snabuleerdest)
he/se/dat
snabuleert
snabuleer
(snabuleerde)
wi/ji/Se/se
snabuleert
(snabuleren)
snabuleren
(snabuleerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang