Netzwörterbuch (SASS Plattdeutsch)

Hochdeutsch

Plattdeutsch

direkte Treffer

Substantive

Hängeohr

Sluukohr n, Pl.: Sluukohren

Verben

bedrückt sein

sluukohren [ɔʊ]

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
sluukohren; sluukohr, sluukohrt	ik	sluukohr	sluukohr (sluukohrde)	sluukohrt
	du	sluukohrst	sluukohrst (sluukohrdest)
	he/se/dat	sluukohrt	sluukohr (sluukohrde)
	wi/ji/Se/se	sluukohrt (sluukohren)	sluukohren (sluukohrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

den Mut verlieren [mutlos werden/sein]

sluukohren [ɔʊ]

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
sluukohren; sluukohr, sluukohrt	ik	sluukohr	sluukohr (sluukohrde)	sluukohrt
	du	sluukohrst	sluukohrst (sluukohrdest)
	he/se/dat	sluukohrt	sluukohr (sluukohrde)
	wi/ji/Se/se	sluukohrt (sluukohren)	sluukohren (sluukohrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

mutlos werden/sein

sluukohren [ɔʊ]

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
sluukohren; sluukohr, sluukohrt	ik	sluukohr	sluukohr (sluukohrde)	sluukohrt
	du	sluukohrst	sluukohrst (sluukohrdest)
	he/se/dat	sluukohrt	sluukohr (sluukohrde)
	wi/ji/Se/se	sluukohrt (sluukohren)	sluukohren (sluukohrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

niedergeschlagen sein

sluukohren [ɔʊ]

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
sluukohren; sluukohr, sluukohrt	ik	sluukohr	sluukohr (sluukohrde)	sluukohrt
	du	sluukohrst	sluukohrst (sluukohrdest)
	he/se/dat	sluukohrt	sluukohr (sluukohrde)
	wi/ji/Se/se	sluukohrt (sluukohren)	sluukohren (sluukohrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

zum Seitenanfang