SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
kritisieren
[abw, nörgeln]
sackereren
Konjugation
×
Konjugation von sackereren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
sackereren; sackereer, sackereert
ik
sackereer
sackereer
(sackereerde)
sackereert
du
sackereerst
sackereerst
(sackereerdest)
he/se/dat
sackereert
sackereer
(sackereerde)
wi/ji/Se/se
sackereert
(sackereren)
sackereren
(sackereerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
kritteln
[nörgeln]
sackereren
Konjugation
×
Konjugation von sackereren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
sackereren; sackereer, sackereert
ik
sackereer
sackereer
(sackereerde)
sackereert
du
sackereerst
sackereerst
(sackereerdest)
he/se/dat
sackereert
sackereer
(sackereerde)
wi/ji/Se/se
sackereert
(sackereren)
sackereren
(sackereerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
mäkeln
sackereren
Konjugation
×
Konjugation von sackereren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
sackereren; sackereer, sackereert
ik
sackereer
sackereer
(sackereerde)
sackereert
du
sackereerst
sackereerst
(sackereerdest)
he/se/dat
sackereert
sackereer
(sackereerde)
wi/ji/Se/se
sackereert
(sackereren)
sackereren
(sackereerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
meckern
[Unzufriedenheit äußern]
sackereren
Konjugation
×
Konjugation von sackereren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
sackereren; sackereer, sackereert
ik
sackereer
sackereer
(sackereerde)
sackereert
du
sackereerst
sackereerst
(sackereerdest)
he/se/dat
sackereert
sackereer
(sackereerde)
wi/ji/Se/se
sackereert
(sackereren)
sackereren
(sackereerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
nörgeln
sackereren
Konjugation
×
Konjugation von sackereren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
sackereren; sackereer, sackereert
ik
sackereer
sackereer
(sackereerde)
sackereert
du
sackereerst
sackereerst
(sackereerdest)
he/se/dat
sackereert
sackereer
(sackereerde)
wi/ji/Se/se
sackereert
(sackereren)
sackereren
(sackereerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
nörgelig
reden
sackereren
Konjugation
×
Konjugation von sackereren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
sackereren; sackereer, sackereert
ik
sackereer
sackereer
(sackereerde)
sackereert
du
sackereerst
sackereerst
(sackereerdest)
he/se/dat
sackereert
sackereer
(sackereerde)
wi/ji/Se/se
sackereert
(sackereren)
sackereren
(sackereerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang