SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
faulenzen
rümbummeln
Konjugation
×
Konjugation von bummeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bummeln; bummel, bummelt
ik
bummel
bummel
(bummelde)
bummelt
du
bummelst
bummelst
(bummeldest)
he/se/dat
bummelt
bummel
(bummelde)
wi/ji/Se/se
bummelt
(bummeln)
bummeln
(bummelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
herumbummeln
rümbummeln
Konjugation
×
Konjugation von bummeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bummeln; bummel, bummelt
ik
bummel
bummel
(bummelde)
bummelt
du
bummelst
bummelst
(bummeldest)
he/se/dat
bummelt
bummel
(bummelde)
wi/ji/Se/se
bummelt
(bummeln)
bummeln
(bummelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
herumgammeln
rümbummeln
Konjugation
×
Konjugation von bummeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bummeln; bummel, bummelt
ik
bummel
bummel
(bummelde)
bummelt
du
bummelst
bummelst
(bummeldest)
he/se/dat
bummelt
bummel
(bummelde)
wi/ji/Se/se
bummelt
(bummeln)
bummeln
(bummelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
müßiggehen
rümbummeln
Konjugation
×
Konjugation von bummeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bummeln; bummel, bummelt
ik
bummel
bummel
(bummelde)
bummelt
du
bummelst
bummelst
(bummeldest)
he/se/dat
bummelt
bummel
(bummelde)
wi/ji/Se/se
bummelt
(bummeln)
bummeln
(bummelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
umherbummeln
rümbummeln
Konjugation
×
Konjugation von bummeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bummeln; bummel, bummelt
ik
bummel
bummel
(bummelde)
bummelt
du
bummelst
bummelst
(bummeldest)
he/se/dat
bummelt
bummel
(bummelde)
wi/ji/Se/se
bummelt
(bummeln)
bummeln
(bummelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
umherschlendern
rümbummeln
Konjugation
×
Konjugation von bummeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bummeln; bummel, bummelt
ik
bummel
bummel
(bummelde)
bummelt
du
bummelst
bummelst
(bummeldest)
he/se/dat
bummelt
bummel
(bummelde)
wi/ji/Se/se
bummelt
(bummeln)
bummeln
(bummelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
bei etw
herumbummeln
bi wat
rümbummeln
Konjugation
×
Konjugation von bummeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bummeln; bummel, bummelt
ik
bummel
bummel
(bummelde)
bummelt
du
bummelst
bummelst
(bummeldest)
he/se/dat
bummelt
bummel
(bummelde)
wi/ji/Se/se
bummelt
(bummeln)
bummeln
(bummelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
bei etw
herumgammeln
bi wat
rümbummeln
Konjugation
×
Konjugation von bummeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bummeln; bummel, bummelt
ik
bummel
bummel
(bummelde)
bummelt
du
bummelst
bummelst
(bummeldest)
he/se/dat
bummelt
bummel
(bummelde)
wi/ji/Se/se
bummelt
(bummeln)
bummeln
(bummelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
irg.wann
herumhängen
[von einer Person]
jicht.wann
rümbummeln
Konjugation
×
Konjugation von bummeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bummeln; bummel, bummelt
ik
bummel
bummel
(bummelde)
bummelt
du
bummelst
bummelst
(bummeldest)
he/se/dat
bummelt
bummel
(bummelde)
wi/ji/Se/se
bummelt
(bummeln)
bummeln
(bummelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
irg.wo
herumhängen
[von einer Person]
jicht.wo
rümbummeln
Konjugation
×
Konjugation von bummeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bummeln; bummel, bummelt
ik
bummel
bummel
(bummelde)
bummelt
du
bummelst
bummelst
(bummeldest)
he/se/dat
bummelt
bummel
(bummelde)
wi/ji/Se/se
bummelt
(bummeln)
bummeln
(bummelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
irg.wo
herumschlendern
jicht.wo
rümbummeln
Konjugation
×
Konjugation von bummeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bummeln; bummel, bummelt
ik
bummel
bummel
(bummelde)
bummelt
du
bummelst
bummelst
(bummeldest)
he/se/dat
bummelt
bummel
(bummelde)
wi/ji/Se/se
bummelt
(bummeln)
bummeln
(bummelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
irg.wo
herumtrödeln
jicht.wo
rümbummeln
Konjugation
×
Konjugation von bummeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bummeln; bummel, bummelt
ik
bummel
bummel
(bummelde)
bummelt
du
bummelst
bummelst
(bummeldest)
he/se/dat
bummelt
bummel
(bummelde)
wi/ji/Se/se
bummelt
(bummeln)
bummeln
(bummelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang