SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
jmdn irg.wohin
knuffen
een jicht.wohen
puffen
Konjugation
×
Konjugation von puffen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
puffen; puff, pufft
ik
puff
puff
(puffde, puffede)
pufft
du
puffst
puffst
(puffdest, puffedest)
he/se/dat
pufft
puff
(puffde, puffede)
wi/ji/Se/se
pufft
(puffen)
puffen
(puffden, puffeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn irg.wohin
puffen
een jicht.wohen
puffen
Konjugation
×
Konjugation von puffen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
puffen; puff, pufft
ik
puff
puff
(puffde, puffede)
pufft
du
puffst
puffst
(puffdest, puffedest)
he/se/dat
pufft
puff
(puffde, puffede)
wi/ji/Se/se
pufft
(puffen)
puffen
(puffden, puffeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
knuffen
een
puffen
Konjugation
×
Konjugation von puffen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
puffen; puff, pufft
ik
puff
puff
(puffde, puffede)
pufft
du
puffst
puffst
(puffdest, puffedest)
he/se/dat
pufft
puff
(puffde, puffede)
wi/ji/Se/se
pufft
(puffen)
puffen
(puffden, puffeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
puffen
een
puffen
Konjugation
×
Konjugation von puffen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
puffen; puff, pufft
ik
puff
puff
(puffde, puffede)
pufft
du
puffst
puffst
(puffdest, puffedest)
he/se/dat
pufft
puff
(puffde, puffede)
wi/ji/Se/se
pufft
(puffen)
puffen
(puffden, puffeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
stoßen
[mit der Faust/dem Ellenbogen in die Seite]
een
puffen
Konjugation
×
Konjugation von puffen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
puffen; puff, pufft
ik
puff
puff
(puffde, puffede)
pufft
du
puffst
puffst
(puffdest, puffedest)
he/se/dat
pufft
puff
(puffde, puffede)
wi/ji/Se/se
pufft
(puffen)
puffen
(puffden, puffeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
weitere Treffer anzeigen
weitere Treffer
Verben
anzeigen
verpuffen
verpuffen
Konjugation
×
Konjugation von puffen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
puffen; puff, pufft
ik
puff
puff
(puffde, puffede)
pufft
du
puffst
puffst
(puffdest, puffedest)
he/se/dat
pufft
puff
(puffde, puffede)
wi/ji/Se/se
pufft
(puffen)
puffen
(puffden, puffeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang