SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
sich
aufbäumen
[sich auflehnen/empören/widersetzen]
opponeren
Konjugation
×
Konjugation von opponeren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
opponeren; opponeer, opponeert
ik
opponeer
opponeer
(opponeerde)
opponeert
du
opponeerst
opponeerst
(opponeerdest)
he/se/dat
opponeert
opponeer
(opponeerde)
wi/ji/Se/se
opponeert
(opponeren)
opponeren
(opponeerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
auflehnen
[sich auflehnen/widersetzen]
opponeren
Konjugation
×
Konjugation von opponeren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
opponeren; opponeer, opponeert
ik
opponeer
opponeer
(opponeerde)
opponeert
du
opponeerst
opponeerst
(opponeerdest)
he/se/dat
opponeert
opponeer
(opponeerde)
wi/ji/Se/se
opponeert
(opponeren)
opponeren
(opponeerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
empören
[sich auflehnen/widersetzen]
opponeren
Konjugation
×
Konjugation von opponeren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
opponeren; opponeer, opponeert
ik
opponeer
opponeer
(opponeerde)
opponeert
du
opponeerst
opponeerst
(opponeerdest)
he/se/dat
opponeert
opponeer
(opponeerde)
wi/ji/Se/se
opponeert
(opponeren)
opponeren
(opponeerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
opponieren
opponeren
Konjugation
×
Konjugation von opponeren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
opponeren; opponeer, opponeert
ik
opponeer
opponeer
(opponeerde)
opponeert
du
opponeerst
opponeerst
(opponeerdest)
he/se/dat
opponeert
opponeer
(opponeerde)
wi/ji/Se/se
opponeert
(opponeren)
opponeren
(opponeerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
opponieren
[sich auflehnen/widersetzen]
opponeren
Konjugation
×
Konjugation von opponeren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
opponeren; opponeer, opponeert
ik
opponeer
opponeer
(opponeerde)
opponeert
du
opponeerst
opponeerst
(opponeerdest)
he/se/dat
opponeert
opponeer
(opponeerde)
wi/ji/Se/se
opponeert
(opponeren)
opponeren
(opponeerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
rebellieren
[aufbegehren, sich widersetzen]
opponeren
Konjugation
×
Konjugation von opponeren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
opponeren; opponeer, opponeert
ik
opponeer
opponeer
(opponeerde)
opponeert
du
opponeerst
opponeerst
(opponeerdest)
he/se/dat
opponeert
opponeer
(opponeerde)
wi/ji/Se/se
opponeert
(opponeren)
opponeren
(opponeerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
widersetzen
[sich auflehnen/widersetzen]
opponeren
Konjugation
×
Konjugation von opponeren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
opponeren; opponeer, opponeert
ik
opponeer
opponeer
(opponeerde)
opponeert
du
opponeerst
opponeerst
(opponeerdest)
he/se/dat
opponeert
opponeer
(opponeerde)
wi/ji/Se/se
opponeert
(opponeren)
opponeren
(opponeerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw/jmdm
trotzen
[sich etw/jmdm widersetzen]
gegen wat/een
opponeren
Konjugation
×
Konjugation von opponeren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
opponeren; opponeer, opponeert
ik
opponeer
opponeer
(opponeerde)
opponeert
du
opponeerst
opponeerst
(opponeerdest)
he/se/dat
opponeert
opponeer
(opponeerde)
wi/ji/Se/se
opponeert
(opponeren)
opponeren
(opponeerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang