SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
jmdn/etw
auffinden
een/wat
opfinnen
Konjugation
×
Konjugation von finnen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
finnen; finn, finnt
ik
finn
funn/fünn
funnen
du
finnst
funnst/fünnst
he/se/dat
finnt
funn/fünn
wi/ji/Se/se
finnt
(finnen)
funnen/fünnen
(in Klammern regionale Nebenformen)
weitere Treffer anzeigen
weitere Treffer
Verben
anzeigen
zueinanderfinden
tohoopfinnen
Konjugation
×
Konjugation von finnen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
finnen; finn, finnt
ik
finn
funn/fünn
funnen
du
finnst
funnst/fünnst
he/se/dat
finnt
funn/fünn
wi/ji/Se/se
finnt
(finnen)
funnen/fünnen
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich (zu etw)
zusammenfinden
[sich (zu etw) vereinigen]
sik (to wat)
tohoopfinnen
Konjugation
×
Konjugation von finnen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
finnen; finn, finnt
ik
finn
funn/fünn
funnen
du
finnst
funnst/fünnst
he/se/dat
finnt
funn/fünn
wi/ji/Se/se
finnt
(finnen)
funnen/fünnen
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich irg.wo
zusammenfinden
[sich irg.wo zum Tun treffen]
sik jicht.wo
tohoopfinnen
Konjugation
×
Konjugation von finnen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
finnen; finn, finnt
ik
finn
funn/fünn
funnen
du
finnst
funnst/fünnst
he/se/dat
finnt
funn/fünn
wi/ji/Se/se
finnt
(finnen)
funnen/fünnen
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang