SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
nagen
gnagen
Konjugation
×
Konjugation von gnagen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
gnagen; gnaag, gnaagt
ik
gnaag
gnaag
(gnaagde)
gnaagt
du
gnaagst
gnaagst
(gnaagdest)
he/se/dat
gnaagt
gnaag
(gnaagde)
wi/ji/Se/se
gnaagt
(gnagen)
gnagen
(gnaagden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
an etw
nagen
an wat
gnagen
Konjugation
×
Konjugation von gnagen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
gnagen; gnaag, gnaagt
ik
gnaag
gnaag
(gnaagde)
gnaagt
du
gnaagst
gnaagst
(gnaagdest)
he/se/dat
gnaagt
gnaag
(gnaagde)
wi/ji/Se/se
gnaagt
(gnagen)
gnagen
(gnaagden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich durch etw
nagen
sik dörch wat
gnagen
Konjugation
×
Konjugation von gnagen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
gnagen; gnaag, gnaagt
ik
gnaag
gnaag
(gnaagde)
gnaagt
du
gnaagst
gnaagst
(gnaagdest)
he/se/dat
gnaagt
gnaag
(gnaagde)
wi/ji/Se/se
gnaagt
(gnagen)
gnagen
(gnaagden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
an etw
nagen
wat
gnagen
Konjugation
×
Konjugation von gnagen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
gnagen; gnaag, gnaagt
ik
gnaag
gnaag
(gnaagde)
gnaagt
du
gnaagst
gnaagst
(gnaagdest)
he/se/dat
gnaagt
gnaag
(gnaagde)
wi/ji/Se/se
gnaagt
(gnagen)
gnagen
(gnaagden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw von etw
nagen
wat vun wat
gnagen
Konjugation
×
Konjugation von gnagen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
gnagen; gnaag, gnaagt
ik
gnaag
gnaag
(gnaagde)
gnaagt
du
gnaagst
gnaagst
(gnaagdest)
he/se/dat
gnaagt
gnaag
(gnaagde)
wi/ji/Se/se
gnaagt
(gnagen)
gnagen
(gnaagden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
weitere Treffer anzeigen
weitere Treffer
Verben
anzeigen
etw
abnagen
wat
afgnagen
Konjugation
×
Konjugation von gnagen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
gnagen; gnaag, gnaagt
ik
gnaag
gnaag
(gnaagde)
gnaagt
du
gnaagst
gnaagst
(gnaagdest)
he/se/dat
gnaagt
gnaag
(gnaagde)
wi/ji/Se/se
gnaagt
(gnagen)
gnagen
(gnaagden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
annagen
wat
angnagen
Konjugation
×
Konjugation von gnagen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
gnagen; gnaag, gnaagt
ik
gnaag
gnaag
(gnaagde)
gnaagt
du
gnaagst
gnaagst
(gnaagdest)
he/se/dat
gnaagt
gnaag
(gnaagde)
wi/ji/Se/se
gnaagt
(gnagen)
gnagen
(gnaagden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
benagen
wat
begnagen
Konjugation
×
Konjugation von gnagen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
gnagen; gnaag, gnaagt
ik
gnaag
gnaag
(gnaagde)
gnaagt
du
gnaagst
gnaagst
(gnaagdest)
he/se/dat
gnaagt
gnaag
(gnaagde)
wi/ji/Se/se
gnaagt
(gnagen)
gnagen
(gnaagden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
an etw
nagen
wat
begnagen
Konjugation
×
Konjugation von gnagen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
gnagen; gnaag, gnaagt
ik
gnaag
gnaag
(gnaagde)
gnaagt
du
gnaagst
gnaagst
(gnaagdest)
he/se/dat
gnaagt
gnaag
(gnaagde)
wi/ji/Se/se
gnaagt
(gnagen)
gnagen
(gnaagden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
d
u
rchnagen
wat
d
ö
rchgnagen
Konjugation
×
Konjugation von gnagen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
gnagen; gnaag, gnaagt
ik
gnaag
gnaag
(gnaagde)
gnaagt
du
gnaagst
gnaagst
(gnaagdest)
he/se/dat
gnaagt
gnaag
(gnaagde)
wi/ji/Se/se
gnaagt
(gnagen)
gnagen
(gnaagden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
durchn
a
gen
wat
d
ö
rchgnagen
Konjugation
×
Konjugation von gnagen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
gnagen; gnaag, gnaagt
ik
gnaag
gnaag
(gnaagde)
gnaagt
du
gnaagst
gnaagst
(gnaagdest)
he/se/dat
gnaagt
gnaag
(gnaagde)
wi/ji/Se/se
gnaagt
(gnagen)
gnagen
(gnaagden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
zernagen
wat
kaputtgnagen
Konjugation
×
Konjugation von gnagen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
gnagen; gnaag, gnaagt
ik
gnaag
gnaag
(gnaagde)
gnaagt
du
gnaagst
gnaagst
(gnaagdest)
he/se/dat
gnaagt
gnaag
(gnaagde)
wi/ji/Se/se
gnaagt
(gnagen)
gnagen
(gnaagden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
zernagen
wat
tweignagen
Konjugation
×
Konjugation von gnagen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
gnagen; gnaag, gnaagt
ik
gnaag
gnaag
(gnaagde)
gnaagt
du
gnaagst
gnaagst
(gnaagdest)
he/se/dat
gnaagt
gnaag
(gnaagde)
wi/ji/Se/se
gnaagt
(gnagen)
gnagen
(gnaagden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang