Netzwörterbuch (SASS Plattdeutsch)

Hochdeutsch

Plattdeutsch

direkte Treffer

Verben

desertieren

deserteren [εɪ]

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
deserteren; deserteer, deserteert	ik	deserteer	deserteer (deserteerde)	deserteert
	du	deserteerst	deserteerst (deserteerdest)
	he/se/dat	deserteert	deserteer (deserteerde)
	wi/ji/Se/se	deserteert (deserteren)	deserteren (deserteerden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

zum Seitenanfang