Netzwörterbuch (SASS Plattdeutsch)

Hochdeutsch

Plattdeutsch

direkte Treffer

Verben

etw deklamieren

wat deklameren [εɪ] (selten)

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
deklameren; deklameer, deklameert	ik	deklameer	deklameer (deklameerde)	deklameert
	du	deklameerst	deklameerst (deklameerdest)
	he/se/dat	deklameert	deklameer (deklameerde)
	wi/ji/Se/se	deklameert (deklameren)	deklameren (deklameerden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

etw vortragen

wat deklameren [εɪ] (selten)

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
deklameren; deklameer, deklameert	ik	deklameer	deklameer (deklameerde)	deklameert
	du	deklameerst	deklameerst (deklameerdest)
	he/se/dat	deklameert	deklameer (deklameerde)
	wi/ji/Se/se	deklameert (deklameren)	deklameren (deklameerden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

zum Seitenanfang