Netzwörterbuch (SASS Plattdeutsch)

Hochdeutsch

Plattdeutsch

direkte Treffer

Verben

abfahren [ein Gelände abwärtsfahren, z. B. mit Skiern]

dalföhren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
föhren; föhr, föhrt	ik	föhr	föhr (föhrde)	föhrt
	du	föhrst	föhrst (föhrdest)
	he/se/dat	föhrt	föhr (föhrde)
	wi/ji/Se/se	föhrt (föhren)	föhren (föhrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

abwärtsfahren

dalföhren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
föhren; föhr, föhrt	ik	föhr	föhr (föhrde)	föhrt
	du	föhrst	föhrst (föhrdest)
	he/se/dat	föhrt	föhr (föhrde)
	wi/ji/Se/se	föhrt (föhren)	föhren (föhrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

hinabfahren

dalföhren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
föhren; föhr, föhrt	ik	föhr	föhr (föhrde)	föhrt
	du	föhrst	föhrst (föhrdest)
	he/se/dat	föhrt	föhr (föhrde)
	wi/ji/Se/se	föhrt (föhren)	föhren (föhrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

nach irg.etw herabfahren

na jicht.wat dalföhren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
föhren; föhr, föhrt	ik	föhr	föhr (föhrde)	föhrt
	du	föhrst	föhrst (föhrdest)
	he/se/dat	föhrt	föhr (föhrde)
	wi/ji/Se/se	föhrt (föhren)	föhren (föhrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

nach irg.etw herunterfahren

na jicht.wat dalföhren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
föhren; föhr, föhrt	ik	föhr	föhr (föhrde)	föhrt
	du	föhrst	föhrst (föhrdest)
	he/se/dat	föhrt	föhr (föhrde)
	wi/ji/Se/se	föhrt (föhren)	föhren (föhrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

nach irg.etw hinunterfahren

na jicht.wat dalföhren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
föhren; föhr, föhrt	ik	föhr	föhr (föhrde)	föhrt
	du	föhrst	föhrst (föhrdest)
	he/se/dat	föhrt	föhr (föhrde)
	wi/ji/Se/se	föhrt (föhren)	föhren (föhrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

etw herunterbefördern

wat dalföhren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
föhren; föhr, föhrt	ik	föhr	föhr (föhrde)	föhrt
	du	föhrst	föhrst (föhrdest)
	he/se/dat	föhrt	föhr (föhrde)
	wi/ji/Se/se	föhrt (föhren)	föhren (föhrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

etw hinunterbefördern

wat dalföhren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
föhren; föhr, föhrt	ik	föhr	föhr (föhrde)	föhrt
	du	föhrst	föhrst (föhrdest)
	he/se/dat	föhrt	föhr (föhrde)
	wi/ji/Se/se	föhrt (föhren)	föhren (föhrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

zum Seitenanfang