Netzwörterbuch (SASS Plattdeutsch)

Hochdeutsch

Plattdeutsch

direkte Treffer

Verben

abfahren [ein Gelände abwärtsfahren, z. B. mit Skiern]

dalfohren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
fohren; fohr, fohrt	ik	fohr	fohr (fohrde)	fohrt
	du	fohrst	fohrst (fohrdest)
	he/se/dat	fohrt	fohr (fohrde)
	wi/ji/Se/se	fohrt (fohren)	fohren (fohrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

abwärtsfahren

dalfohren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
fohren; fohr, fohrt	ik	fohr	fohr (fohrde)	fohrt
	du	fohrst	fohrst (fohrdest)
	he/se/dat	fohrt	fohr (fohrde)
	wi/ji/Se/se	fohrt (fohren)	fohren (fohrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

hinabfahren

dalfohren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
fohren; fohr, fohrt	ik	fohr	fohr (fohrde)	fohrt
	du	fohrst	fohrst (fohrdest)
	he/se/dat	fohrt	fohr (fohrde)
	wi/ji/Se/se	fohrt (fohren)	fohren (fohrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

nach irg.etw herabfahren

na jicht.wat dalfohren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
fohren; fohr, fohrt	ik	fohr	fohr (fohrde)	fohrt
	du	fohrst	fohrst (fohrdest)
	he/se/dat	fohrt	fohr (fohrde)
	wi/ji/Se/se	fohrt (fohren)	fohren (fohrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

nach irg.etw herunterfahren

na jicht.wat dalfohren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
fohren; fohr, fohrt	ik	fohr	fohr (fohrde)	fohrt
	du	fohrst	fohrst (fohrdest)
	he/se/dat	fohrt	fohr (fohrde)
	wi/ji/Se/se	fohrt (fohren)	fohren (fohrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

nach irg.etw hinunterfahren

na jicht.wat dalfohren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
fohren; fohr, fohrt	ik	fohr	fohr (fohrde)	fohrt
	du	fohrst	fohrst (fohrdest)
	he/se/dat	fohrt	fohr (fohrde)
	wi/ji/Se/se	fohrt (fohren)	fohren (fohrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

etw herunterbefördern

wat dalfohren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
fohren; fohr, fohrt	ik	fohr	fohr (fohrde)	fohrt
	du	fohrst	fohrst (fohrdest)
	he/se/dat	fohrt	fohr (fohrde)
	wi/ji/Se/se	fohrt (fohren)	fohren (fohrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

etw hinunterbefördern

wat dalfohren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
fohren; fohr, fohrt	ik	fohr	fohr (fohrde)	fohrt
	du	fohrst	fohrst (fohrdest)
	he/se/dat	fohrt	fohr (fohrde)
	wi/ji/Se/se	fohrt (fohren)	fohren (fohrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

zum Seitenanfang