Netzwörterbuch (SASS Plattdeutsch)

Hochdeutsch

Plattdeutsch

direkte Treffer

Substantive

Enthüllung [eines Geheimnisses]

Apenboren [o:] n

Offenbarung

Apenboren [o:] f, Pl.: Apenboren/~s

Verben

etw enthüllen [etw offenbaren/offenkundig machen]

wat apenboren [o:]

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
apenboren; apenboor, apenboort	ik	apenboor	apenboor (apenboorde)	apenboort
	du	apenboorst	apenboorst (apenboordest)
	he/se/dat	apenboort	apenboor (apenboorde)
	wi/ji/Se/se	apenboort (apenboren)	apenboren (apenboorden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

etw offenbaren

wat apenboren [o:]

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
apenboren; apenboor, apenboort	ik	apenboor	apenboor (apenboorde)	apenboort
	du	apenboorst	apenboorst (apenboordest)
	he/se/dat	apenboort	apenboor (apenboorde)
	wi/ji/Se/se	apenboort (apenboren)	apenboren (apenboorden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

zum Seitenanfang