SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
anklopfen
ankloppen
Konjugation
×
Konjugation von kloppen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kloppen; klopp, kloppt
ik
klopp
klopp
(kloppde, kloppede)
kloppt
du
kloppst
kloppst
(kloppdest, kloppedest)
he/se/dat
kloppt
klopp
(kloppde, kloppede)
wi/ji/Se/se
kloppt
(kloppen)
kloppen
(kloppden, kloppeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
klopfen
[an die Tür]
ankloppen
Konjugation
×
Konjugation von kloppen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kloppen; klopp, kloppt
ik
klopp
klopp
(kloppde, kloppede)
kloppt
du
kloppst
kloppst
(kloppdest, kloppedest)
he/se/dat
kloppt
klopp
(kloppde, kloppede)
wi/ji/Se/se
kloppt
(kloppen)
kloppen
(kloppden, kloppeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
anklopfen
wat
ankloppen
Konjugation
×
Konjugation von kloppen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kloppen; klopp, kloppt
ik
klopp
klopp
(kloppde, kloppede)
kloppt
du
kloppst
kloppst
(kloppdest, kloppedest)
he/se/dat
kloppt
klopp
(kloppde, kloppede)
wi/ji/Se/se
kloppt
(kloppen)
kloppen
(kloppden, kloppeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
annageln
wat
ankloppen
Konjugation
×
Konjugation von kloppen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kloppen; klopp, kloppt
ik
klopp
klopp
(kloppde, kloppede)
kloppt
du
kloppst
kloppst
(kloppdest, kloppedest)
he/se/dat
kloppt
klopp
(kloppde, kloppede)
wi/ji/Se/se
kloppt
(kloppen)
kloppen
(kloppden, kloppeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
befestigen
[mit Heftzwecke]
wat
ankloppen
Konjugation
×
Konjugation von kloppen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kloppen; klopp, kloppt
ik
klopp
klopp
(kloppde, kloppede)
kloppt
du
kloppst
kloppst
(kloppdest, kloppedest)
he/se/dat
kloppt
klopp
(kloppde, kloppede)
wi/ji/Se/se
kloppt
(kloppen)
kloppen
(kloppden, kloppeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
befestigen
[mit Nagel]
wat
ankloppen
Konjugation
×
Konjugation von kloppen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kloppen; klopp, kloppt
ik
klopp
klopp
(kloppde, kloppede)
kloppt
du
kloppst
kloppst
(kloppdest, kloppedest)
he/se/dat
kloppt
klopp
(kloppde, kloppede)
wi/ji/Se/se
kloppt
(kloppen)
kloppen
(kloppden, kloppeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang