SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
angejagt
kommen
anjagen
kamen
Konjugation
×
Konjugation von kamen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kamen; kumm/kaam, kaamt
ik
kaam
keem/kööm
kamen
du
kummst/kümmst
keemst/köömst
he/se/dat
kummt/kümmt
keem/kööm
wi/ji/Se/se
kaamt
(kamen)
kemen/kömen
(in Klammern regionale Nebenformen)
angeprescht
kommen
[angejagt kommen]
anjagen
kamen
Konjugation
×
Konjugation von kamen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kamen; kumm/kaam, kaamt
ik
kaam
keem/kööm
kamen
du
kummst/kümmst
keemst/köömst
he/se/dat
kummt/kümmt
keem/kööm
wi/ji/Se/se
kaamt
(kamen)
kemen/kömen
(in Klammern regionale Nebenformen)
angerannt
kommen
[angejagt kommen]
anjagen
kamen
Konjugation
×
Konjugation von kamen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kamen; kumm/kaam, kaamt
ik
kaam
keem/kööm
kamen
du
kummst/kümmst
keemst/köömst
he/se/dat
kummt/kümmt
keem/kööm
wi/ji/Se/se
kaamt
(kamen)
kemen/kömen
(in Klammern regionale Nebenformen)
weitere Treffer anzeigen
weitere Treffer
Verben
anzeigen
hinterherjagen
achteranjagen
Konjugation
×
Konjugation von jagen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
jagen; jaag, jaagt
ik
jaag
jaag
(jaagde)
jaagt
du
jaagst
jaagst
(jaagdest)
he/se/dat
jaagt
jaag
(jaagde)
wi/ji/Se/se
jaagt
(jagen)
jagen
(jaagden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw/jmdm
hinterherjagen
wat/een
achteranjagen
Konjugation
×
Konjugation von jagen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
jagen; jaag, jaagt
ik
jaag
jaag
(jaagde)
jaagt
du
jaagst
jaagst
(jaagdest)
he/se/dat
jaagt
jaag
(jaagde)
wi/ji/Se/se
jaagt
(jagen)
jagen
(jaagden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw/jmdm
nachjagen
wat/een
achteranjagen
Konjugation
×
Konjugation von jagen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
jagen; jaag, jaagt
ik
jaag
jaag
(jaagde)
jaagt
du
jaagst
jaagst
(jaagdest)
he/se/dat
jaagt
jaag
(jaagde)
wi/ji/Se/se
jaagt
(jagen)
jagen
(jaagden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang