SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
jmdn
anfeuern
een
anfüern
Konjugation
×
Konjugation von füern
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
füern; füer, füert
ik
füer
füer
(füerde)
füert
du
füerst
füerst
(füerdest)
he/se/dat
füert
füer
(füerde)
wi/ji/Se/se
füert
(füern)
füern
(füerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
anspornen
een
anfüern
Konjugation
×
Konjugation von füern
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
füern; füer, füert
ik
füer
füer
(füerde)
füert
du
füerst
füerst
(füerdest)
he/se/dat
füert
füer
(füerde)
wi/ji/Se/se
füert
(füern)
füern
(füerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
anstacheln
een
anfüern
Konjugation
×
Konjugation von füern
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
füern; füer, füert
ik
füer
füer
(füerde)
füert
du
füerst
füerst
(füerdest)
he/se/dat
füert
füer
(füerde)
wi/ji/Se/se
füert
(füern)
füern
(füerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
antreiben
een
anfüern
Konjugation
×
Konjugation von füern
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
füern; füer, füert
ik
füer
füer
(füerde)
füert
du
füerst
füerst
(füerdest)
he/se/dat
füert
füer
(füerde)
wi/ji/Se/se
füert
(füern)
füern
(füerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
aufstacheln
een
anfüern
Konjugation
×
Konjugation von füern
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
füern; füer, füert
ik
füer
füer
(füerde)
füert
du
füerst
füerst
(füerdest)
he/se/dat
füert
füer
(füerde)
wi/ji/Se/se
füert
(füern)
füern
(füerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
aufwiegeln
een
anfüern
Konjugation
×
Konjugation von füern
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
füern; füer, füert
ik
füer
füer
(füerde)
füert
du
füerst
füerst
(füerdest)
he/se/dat
füert
füer
(füerde)
wi/ji/Se/se
füert
(füern)
füern
(füerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
befeuern
een
anfüern
Konjugation
×
Konjugation von füern
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
füern; füer, füert
ik
füer
füer
(füerde)
füert
du
füerst
füerst
(füerdest)
he/se/dat
füert
füer
(füerde)
wi/ji/Se/se
füert
(füern)
füern
(füerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
beflügeln
[jmdn anspornen]
een
anfüern
Konjugation
×
Konjugation von füern
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
füern; füer, füert
ik
füer
füer
(füerde)
füert
du
füerst
füerst
(füerdest)
he/se/dat
füert
füer
(füerde)
wi/ji/Se/se
füert
(füern)
füern
(füerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdm
einheizen
[Person anspornen]
een
anfüern
Konjugation
×
Konjugation von füern
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
füern; füer, füert
ik
füer
füer
(füerde)
füert
du
füerst
füerst
(füerdest)
he/se/dat
füert
füer
(füerde)
wi/ji/Se/se
füert
(füern)
füern
(füerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdm
einkacheln
[Person anspornen]
een
anfüern
Konjugation
×
Konjugation von füern
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
füern; füer, füert
ik
füer
füer
(füerde)
füert
du
füerst
füerst
(füerdest)
he/se/dat
füert
füer
(füerde)
wi/ji/Se/se
füert
(füern)
füern
(füerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang