Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
kommanderen; kommandeer, kommandeert | ik | kommandeer | kommandeer (kommandeerde) | kommandeert |
du | kommandeerst | kommandeerst (kommandeerdest) | ||
he/se/dat | kommandeert | kommandeer (kommandeerde) | ||
wi/ji/Se/se | kommandeert (kommanderen) | kommanderen (kommandeerden) |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
kummanderen; kummandeer, kummandeert | ik | kummandeer | kummandeer (kummandeerde) | kummandeert |
du | kummandeerst | kummandeerst (kummandeerdest) | ||
he/se/dat | kummandeert | kummandeer (kummandeerde) | ||
wi/ji/Se/se | kummandeert (kummanderen) | kummanderen (kummandeerden) |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
expanderen; expandeer, expandeert | ik | expandeer | expandeer (expandeerde) | expandeert |
du | expandeerst | expandeerst (expandeerdest) | ||
he/se/dat | expandeert | expandeer (expandeerde) | ||
wi/ji/Se/se | expandeert (expanderen) | expanderen (expandeerden) |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
schanderen; schandeer, schandeert | ik | schandeer | schandeer (schandeerde) | schandeert |
du | schandeerst | schandeerst (schandeerdest) | ||
he/se/dat | schandeert | schandeer (schandeerde) | ||
wi/ji/Se/se | schandeert (schanderen) | schanderen (schandeerden) |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
schanderen; schandeer, schandeert | ik | schandeer | schandeer (schandeerde) | schandeert |
du | schandeerst | schandeerst (schandeerdest) | ||
he/se/dat | schandeert | schandeer (schandeerde) | ||
wi/ji/Se/se | schandeert (schanderen) | schanderen (schandeerden) |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
schanderen; schandeer, schandeert | ik | schandeer | schandeer (schandeerde) | schandeert |
du | schandeerst | schandeerst (schandeerdest) | ||
he/se/dat | schandeert | schandeer (schandeerde) | ||
wi/ji/Se/se | schandeert (schanderen) | schanderen (schandeerden) |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
skanderen; skandeer, skandeert | ik | skandeer | skandeer (skandeerde) | skandeert |
du | skandeerst | skandeerst (skandeerdest) | ||
he/se/dat | skandeert | skandeer (skandeerde) | ||
wi/ji/Se/se | skandeert (skanderen) | skanderen (skandeerden) |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
kommanderen; kommandeer, kommandeert | ik | kommandeer | kommandeer (kommandeerde) | kommandeert |
du | kommandeerst | kommandeerst (kommandeerdest) | ||
he/se/dat | kommandeert | kommandeer (kommandeerde) | ||
wi/ji/Se/se | kommandeert (kommanderen) | kommanderen (kommandeerden) |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
kummanderen; kummandeer, kummandeert | ik | kummandeer | kummandeer (kummandeerde) | kummandeert |
du | kummandeerst | kummandeerst (kummandeerdest) | ||
he/se/dat | kummandeert | kummandeer (kummandeerde) | ||
wi/ji/Se/se | kummandeert (kummanderen) | kummanderen (kummandeerden) |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
schanderen; schandeer, schandeert | ik | schandeer | schandeer (schandeerde) | schandeert |
du | schandeerst | schandeerst (schandeerdest) | ||
he/se/dat | schandeert | schandeer (schandeerde) | ||
wi/ji/Se/se | schandeert (schanderen) | schanderen (schandeerden) |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
kommanderen; kommandeer, kommandeert | ik | kommandeer | kommandeer (kommandeerde) | kommandeert |
du | kommandeerst | kommandeerst (kommandeerdest) | ||
he/se/dat | kommandeert | kommandeer (kommandeerde) | ||
wi/ji/Se/se | kommandeert (kommanderen) | kommanderen (kommandeerden) |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
kummanderen; kummandeer, kummandeert | ik | kummandeer | kummandeer (kummandeerde) | kummandeert |
du | kummandeerst | kummandeerst (kummandeerdest) | ||
he/se/dat | kummandeert | kummandeer (kummandeerde) | ||
wi/ji/Se/se | kummandeert (kummanderen) | kummanderen (kummandeerden) |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
kanderen; kandeer, kandeert | ik | kandeer | kandeer (kandeerde) | kandeert |
du | kandeerst | kandeerst (kandeerdest) | ||
he/se/dat | kandeert | kandeer (kandeerde) | ||
wi/ji/Se/se | kandeert (kanderen) | kanderen (kandeerden) |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
kommanderen; kommandeer, kommandeert | ik | kommandeer | kommandeer (kommandeerde) | kommandeert |
du | kommandeerst | kommandeerst (kommandeerdest) | ||
he/se/dat | kommandeert | kommandeer (kommandeerde) | ||
wi/ji/Se/se | kommandeert (kommanderen) | kommanderen (kommandeerden) |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
kommanderen; kommandeer, kommandeert | ik | kommandeer | kommandeer (kommandeerde) | kommandeert |
du | kommandeerst | kommandeerst (kommandeerdest) | ||
he/se/dat | kommandeert | kommandeer (kommandeerde) | ||
wi/ji/Se/se | kommandeert (kommanderen) | kommanderen (kommandeerden) |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
kummanderen; kummandeer, kummandeert | ik | kummandeer | kummandeer (kummandeerde) | kummandeert |
du | kummandeerst | kummandeerst (kummandeerdest) | ||
he/se/dat | kummandeert | kummandeer (kummandeerde) | ||
wi/ji/Se/se | kummandeert (kummanderen) | kummanderen (kummandeerden) |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
kummanderen; kummandeer, kummandeert | ik | kummandeer | kummandeer (kummandeerde) | kummandeert |
du | kummandeerst | kummandeerst (kummandeerdest) | ||
he/se/dat | kummandeert | kummandeer (kummandeerde) | ||
wi/ji/Se/se | kummandeert (kummanderen) | kummanderen (kummandeerden) |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
skanderen; skandeer, skandeert | ik | skandeer | skandeer (skandeerde) | skandeert |
du | skandeerst | skandeerst (skandeerdest) | ||
he/se/dat | skandeert | skandeer (skandeerde) | ||
wi/ji/Se/se | skandeert (skanderen) | skanderen (skandeerden) |